MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 29/02/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 28/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, eşi olan davalının evlilik birliğinin devamı sırasında kendisini kasten yaralaması nedeniyle manevi tazminat istemiştir.
Davalı, taraflar arasında görülen boşanma davasında aynı nedenle tazminat istendiğini, ancak bu talebin reddedildiğini ve kararın kesinleştiğini, aynı eylem nedeniyle yeniden tazminat istenemeyeceğini savunmuştur.
Mehkemece, davacının boşanma davasında aynı eylem nedeni ile manevi tazminat talep ettiği, yapılan yargılama sonucunda bu talebinin reddine karar verildiği, eldeki davada manevi tazminat istemine konu edilen olayın aynı olduğu, manevi tazminatın bölünmezliği ilkesi gereğince aynı eylem nedeniyle farklı bir yasal düzenleme niteliğindeki Borçlar Yasası"nın 41 ve devamı maddeleri gereğince yeniden manevi tazminat istenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki belgelerden, davalının davacıyı kasten yaraladığı ve bu eylem nedeniyle ceza mahkemesinde mahkum olduğu görülmektedir.
Taraflar arasında görülüp kesinleşen boşanma davasında da, davaya konu yaralama eylemi nedeniyle davacının manevi tazminat talep ettiği, ancak yargılama sonucunda davalının davacıya yönelik yaralama eylemi sabit görülmüş ise de, boşanmaya davacının bazı kusurlu davranışlarının da neden olduğu, boşanmaya neden olan olaylar bakımından tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle istemin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Boşanma davasında Türk Medeni Kanunu"nun 174. maddesi hükümlerine göre değerlendirme yapılmış ve boşanma hukuku kuralları çerçevesinde karar verilmiştir. Eldeki davada ise, Borçlar Kanunu"nun 47. maddesine göre değerlendirme yapılmalı ve davacı yararına uygun bir manevi tazminata hükmedilmelidir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ :Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/09/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.