MAHKEMESİ : LÜLEBURGAZ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/06/2008
NUMARASI : 2006/26-2008/299
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı ve karşı davalılar, ortak miras bırakanları babaları A.P. muvazaalı olarak ölünceye kadar bakma akdiyle dava konusu 4095 parsel sayılı taşınmazı davalı kardeşlerine devrettiğini, üstelik ölünceye kadar bakım akdinden kaynaklı yükümlülüğün dahi yerine getirilmediğini ileri sürerek, 4095 parsel sayılı taşınmaz devrinin iptali ile olmazsa saklı payın tenkisi karşı davanın ise reddi isteğinde bulunmuştur.
Davalı karşı davacı, devrin karşılıksız olmadığını belirterek davacıların iptal ve tenkis isteklerinin reddini savunup, davacı karşı davalı M. miras bırakanı kandırmak suretiyle miras bırakandan almış olduğu, karşı dava konusu 6.900 YTL’sının saklı payı oranında tenkisini istemiştir.   
Mahkemece, ölünceye kadar bakım akdinin geçerli olduğu ve bakım şartlarının gerçekleştiği gerekçesiyle tapu iptali ve tescil davasının reddine karşı davanın ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı karşı davalılar vekilince süresinde duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla duruşma isteği, tebligat gideri bulunmadığından, reddedilerek; Tetkik Hakimi . ..raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.                             -KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil, karşı dava ise tenkis hukuksal nedenine dayalı olarak açılmış olup, mahkemece muris muvazaasına ilişkin  açılan davanın reddine, karşı tenkis davasının ise kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamına, toplanan delillere göre, tarafların murisinin davalıya ölünceye kadar bakma akdiyle devrettiği taşınmaz yönünden terekeden mal kaçırmak amacı olmadığı gözetilmek suretiyle bu konuda açılan davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. O halde, davacıların bununla ilgili temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.                            Davacının (karşı davalı olarak) tenkis ile ilgili temyiz isteklerine gelince, mahkemece muris tarafından 6.900 TL’nin saklı payı zedelemek amacıyla davalıya verildiği kabul edilerek tenkis hakkında hüküm kurulmuştur. Oysa, davacı bu miktardaki paranın saklı miras payını zedelemek amacıyla davalıya verildiğini ispatlayamamıştır. Bu durumda karşı tenkis davasının reddine karar verilmesi gerekirken, kabul edilmesi doğru olmadığı gibi, kabule göre de, tenkisten hüküm kurulduğundan ne miktar için hüküm kurulduğunun kararda belirtilmesi gerekirken soyut olarak  sadece (davanın  kabulüne)  denilmek suretiyle  hüküm  kurulması da  doğru  görülmemiştir.
Hal böyle olunca, karşı davanın da reddine karar verilmesi gerekirken, karşı davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.  Davacı karşı davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile yerel mahkeme kararının açıklanan nedenlerle HUMK 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan  peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 16.02.2009 tarihinde oybirliği ile karar verildi.