21. Hukuk Dairesi 2015/12308 E. , 2015/18206 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Zonguldak 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2015
NUMARASI : 2015/24-2015/365
Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici sebeplere ve temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı TTK vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının %26,2 oranındaki meslek hastalığına bağlı maluliyetinin %60 oranına çıkması nedeniyle oluşan %33,8 oranındaki fark maluliyet nedeniyle maddi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 13.611,00TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; hükme esas alınan hesap raporunda Kurum"un davacıya maruz kaldığı meslek hastalığı maluliyeti nedeniyle yaptığı ödemenin hesaplanan tazminattan tenzil edilmediği ve Mahkemenin Kurum tahsislerinin düşülmediği bu rapora itimat ile maddi tazminat davası bakımından neticeye vardığı anlaşılmıştır.
Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanmayan zararın ödetilmesine ilişkin bu tür davalarda (meslek hastalığına dayanan maddi tazminat tazminat davaları) haksız zenginleşmeyi ve mükerrer ödemeyi önlemek için Kurum tarafından sigortalıya veya ölüm halinde hak sahiplerine meslek hastalığı sigorta kolundan bağlanan bir gelirin bulunup bulunmadığının tespiti ile var ise bu gelirin B.K"nun 55.maddesi de gözetilerek ilk peşin sermaye değerlerinin rücuya tabi kısmının hesaplanan tazminattan tenzili gerekir.
Somut olayda, davacının %33,8 oranında fark meslek hastalığı maluliyetinin olduğu tartışma konusu değildir. Tartışma konusu olan Kurumun meslek hastalığı sigorta kolundan davacı sigortalıya yaptığı ödemenin hesaplanan maddi tazminatlardan tenzil edilmeden neticeye varılmasının doğru olup olmadığıdır.
Yukarıda da belirtildiği üzere meslek hastalıklarından kaynaklanan maddi tazminat davaları nitelikçe Kurum tarafından karşılanmayan maddi zararların karşılanmasına dair davalardır. Buna göre davacıya Kurumun meslek hastalığı sigorta kolundan yaptığı rücu edilebilir bir ödeme var ise bunun hesaplanan maddi tazminatlardan düşülmesi esastır. B.K."nun 55.maddesi kapsamında Kurumun davacıya yaptığı ve rücu edilemeyen bir ödeme var ise ancak bu ödeme hesaplanan tazminattan tenzil edilemez.
Bu açıklamalar kapsamında somut olayda, davacının maluliyet oranı da gözetildiğinde meslek hastalığı sigorta kolundan sürekli iş göremezlik gelirine hak kazandığı, ayrıca Kurumun davacıya iş kazası sigorta kolundan yaptığı ödemenin bir kısmının rücuya tabi olduğu hususları açıktır. Hal böyle olunca davacı için hesaplanan maddi tazminattan Kurumun bu sigortalıya yaptığı sürekli iş göremezlik gelirinin ilk peşin sermaye değerinin öğrenilerek bunun rücuya tabi kısmının hesaplanan maddi zarardan tenzili gerekirken bunun yapılmaması ve böylelikle mükerrer tahsile neden olacak şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
Yapılacak iş; yukarıda da izah edildiği üzere davacının 09.04.2014 tarihli raporla hesaplanan meslek hastalığı maluliyeti nedeniyle oluşan maddi zararından Kurumun %33,80 oranındaki fark maluliyet nedeniyle bu sigortalıya meslek hastalığı sigorta kolundan yaptığı ödemenin ilk peşin sermaye değerini öğrenip bunun rücuya tabi kısmını düşerek dosya kapsamındaki tüm delilleri ve özellikle şimdiki gibi 16.10.2014 ve 15.05.2015 tarihli kararları davacı yanın temyiz etmeyip bu noktada davalı TTK lehine oluşan usuli kazanılmış hak durumunu da bir arada değerlendirip neticesine göre karar vermekten ibarettir.
O halde davalı TTK vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 12.10.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.