Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 19502 ada 1 parsel sayılı taşınmazdaki 20 nolu bağımsız bölümün, davalı eşi M.T.e verdiği vekaletname kötüye kullanılarak zararlandırma kastı ile diğer davalıya satış suretiyle temlik edildiğini ileri sürüp, tapunun iptali ile adına tescilini, taşınmazın iyiniyetli 3.kişilere temliki halinde gerçek değerinin müştereken ve müteselsilen davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, eşler arasındaki evlilik birliğinin henüz devam ettiği, bu davalara bakma görevinin Aile Mahkemesine ait olduğu gerekçesi ile mahkemenin görevsizliğine karar  verilmiştir.
Karar, davacı vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . .  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                         -KARAR-
Dava, vekalet görevinin kötüye kullanılması hukuksal nedenine dayalı tapu iptali-tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, Aile Mahkemesinin görevinden bahsedilerek, görevsizlik kararı verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını, Borçlar Kanununun 386 ve devam eden maddeleri oluşturmaktadır.  Hemen belirtilmelidir ki; 4787 Sayılı Yasanın 4.maddesi hükmüne göre 4721 Sayılı Türk Medeni Kanununun 3.kısmı hariç olmak üzere ikinci kitabı (Türk Medeni Kanununun 118 ila 395. md.) ile 4722 Sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işlere Aile Mahkemelerinde bakılacağı tartışmasızdır. Oysa, iddianın açıklanan içeriği itibariyle anılan yasaların kapsamında bulunmadığı açıktır. O halde, taraflar arasındaki çekişmenin Aile Mahkemesinde değil genel mahkemelerde bakılacağı kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca; işin esasının incelenerek, tarafların gösterecekleri delillerin toplanması, soruşturmanın eksiksiz tamamlanarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.2.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.