Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalı ile birlikte paydaş bulundukları 62 ada 17 parsel sayılı taşınmazın tamamına davalının elattığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının haklı bir nedeni olmaksızın davacının paydaşı bulunduğu çekişmeli taşınmaza elattığının saptandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Mahkemece, 28.11.2005 tarih ve 772-243 sayılı kararla elatmının önlenmesine karar verilmiş ise de, davacının 2.4.2008 tarihli davadan vazgeçtiğine ilişkin dilekçesi üzerine, ayrı tarihli ek kararla vazgeçme nedeniyle davanın reddine karar verildiği, daha sonra 6.1.2009 tarihli tutanakla 2.4.2008 günlü dilekçenin temyiz dilekçesi olarak nitelendirildiği ve bu suretle dosyanın daireye gönderilmiş olduğu anlaşılmakla ve davacı tarafından temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, elatmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar  verilmiştir.
Ne varki, hükümden sonra (temyiz aşamasında) davacının onaylanan 2.4.2008 tarihli dilekçesiyle davadan feragat ettiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere; hüküm kesinleşinceye kadar ve davanın her aşamasında davadan feragat edilebilir (HUMK 91-95 maddeleri). Ancak, Hakim elini davadan çektikten sonra, o dava hakkında işin esasına ya da sonucuna yönelik hüküm kuramaz. Usulüne uygun olarak karar verildikten sonra vaki feragatın değerlendirilmesi Yargıtay"ın ilgili Dairesine aittir.
Bu nedenle; mahkemenin 2.4.2008 tarih ve 2005/572 E. 2006/243 K. sayılı ek kararın ortadan kaldırılmasına, feragat nedeniyle bir karar verilmek üzere hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   23.2.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.