Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 131 parseline davalının müdahale ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesini ve taşkın binanın yıkımını istemiştir.
Davalı, evin yer aldığı 132 sayılı parselin eşi adına kayıtlı bulunduğunu, eve eklenti yaparken taşınmazı ölçtürmediğini belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, haksız elatmanın keşfen saptandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davalının, dava dışı karısı adına kayıtlı komşu 132 sayılı parseldeki evin üzerine inşa ettiği eklentiler nedeniyle davacıya ait 131 sayılı parsele taşkınlık meydana geldiği anlaşılmaktadır.
Davacı, taşkın kısmın yıkımı suretiyle el atmanın önlenmesine yönelik olarak eldeki davayı açmıştır.
Bilindiği üzere, mülkiyet hakkını ihlal eden haksız müdahalelere karşı (Türk Medeni Kanununun 683/2 maddesi) başvurulacak el atmanın önlenmesi davalarının, kayıt maliki olması aranmaksızın doğrudan müdahaleyi gerçekleştirene karşı açılabileceğinde tereddüt yoktur.
Diğer taraftan, taşkın yapının korunmasındaki bireysel ve kamusal yarar nedeniyle Medeni Kanunun 684, 718, 722. maddelerinde kabul edilen “ üst toprağa bağlıdır “ kuralına aynı Kanunun 725. maddesi ile getirilen ayrıcalık nedeniyle, taşkın yapı malikinin komşu taşınmazda inşaat veya irtifak hakkı gibi ayni bir hakkının bulunması halinde, taşan kısmın taştığı taşınmazın değil ana yapının bulunduğu taşınmazın tamamlayıcı parçası ( mütemmim cüz’ü ) sayılacağı da benimsenmiştir.
Somut olayda, 132 sayılı parselin dava dışı malikinin kendi çapı kapsamında kalan yapıda mütemmim cüz kuralı gereği hakkı olduğu açık ise de, davacı taşınmazı üzerinde inşaat ya da irtifaktan kaynaklanan bir ayni hakkı bulunmadığına göre, yapının taşan kısmının ana yapının yer aldığı 132 sayılı parselin mütemmim cüzü sayılamayacağı, esasen taşkınlığın kayıt malikince meydana getirilmediği dosya kapsamı ile sabit olup bu durumda kural olarak taşkın yapıyı inşa eden davalıya karşı husumet yöneltilmesinin yeterli olacağı kabul edilmelidir.
Ne var ki, taşan kısmın yıkımının 132 sayılı parselde kalan ana yapıyı da etkileyeceğinin saptanması durumunda ise, yıkımdan zarar görecek olan ana yapının bulunduğu taşınmaz malikine husumet yöneltilmesinin zorunlu hale geleceği de kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, taşkın kısmın yıkımının ana yapıyı etkileyip etkilemeyeceğinin uzman bilirkişi incelemesiyle açıklığa kavuşturulması, ana yapının yıkımdan etkileneceğinin belirlenmesi halinde 132 sayılı parsel malikinin de davada yer alması gerektiğinin gözetilmesi, böylece taraf teşkili hususu aşıldıktan sonra işin esası hakkında bir karar verilmesi yerine yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir. Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.2.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.