Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/949 Esas 2022/1315 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Silahla kasten yaralama suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 29, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarihli ve 2016/6 Esas, 2016/589 Karar sayılı kararının 24.06.2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 07.10.2018 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 29, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2020 tarihli ve 2020/384 Esas, 2020/860 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 22.12.2021 tarihli ve ... sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.01.2022 tarihli ve 2021/161163 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) Dosya kapsamına göre,
5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi gereğince hükmün aynen açıklanması gerektiği nazara alındığında, somut olayda sanık hakkında silahla kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e, 29, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince hükmedilen ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içerisinde kasten işlediği suçtan mahkum edildiğinin ihbarı üzerine açıklanması sırasında, 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi gereğince belirlenen 120 gün adli para cezasını müteakip, 86/3-e maddesi uyarınca artırım yapılmasına ilişkin hüküm kısmı unutularak, doğrudan 29, 62/1 ve 52. maddelerine ilişkin hüküm kısımları sıralanmak suretiyle sanığın neticeten 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesinde,
2) Kabule göre de,
Sanığın denetim süresi içerisinde kasten işlediği suçtan mahkum edildiğinin ihbarı üzerine karar açıklanırken, 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi gereğince 120 gün adli para cezasının belirlenmesini müteakip, aynı Kanun'un 29 ve 62/1. maddeleri uyarınca sırasıyla 1/4 ve 1/6 oranlarında indirim yapılmak suretiyle ulaşılacak 75 gün adli para cezasının, anılan Kanun'un 52. maddesi gereğince Mahkemesince sanığın şahsi ve ekonomik durumu gözetilerek takdir edilen günlüğü 20,00 Türk lirası üzerinden hesaplanmak suretiyle neticeten 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması gerekir. Ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek; cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebilir. Bunun dışındaki hususlarda hüküm değiştirilemez.
İncelenen dosyada; mahkemenin 24.05.2016 tarihli kararı ile kasten silahla basit yaralama suçundan sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29, 62. maddelerine göre 2.240,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Sanığın denetim süresi içerisinde suç işlemesi üzerine sanık hakkındaki önceki hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; bu hükümde önceki hükmün aynen açıklanması gerektiği gözetilmeden önceki hükümden farklı olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 29, 62. maddelerinin uygulanması, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulama maddeleri arasında gösterilmemesi suretiyle cezalandırılmasına karar verilmiş, ancak yine neticeten 2.240,00 TL adli para cezasına hükmedilmiştir. Bu şekilde uyguma maddelerinin önceki karardan farklı gösterilmesinde isabet bulunmamaktadır.
Bununla birlikte; bu şekilde yapılan uygulamaya göre de, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesine göre belirlenen 120 gün adli para cezasından TCK’nin 29. maddesine göre (1/4) oranında indirim yapılırken 90 gün yerine 135 gün, TCK’nin 62. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken 75 gün yerine 112 gün adli para cezasına, 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi gereğince sanık hakkında belirlenen adli para cezası günlüğü 20 Türk Lirasından çevrilerek 1.500,00 Türk Lirası yerine 2.240,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle hesaplama hatası yapılması da isabetsizdir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık hakkında ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2020 tarihli ve 2020/384 Esas, 2020/860 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, sanık ...’un...’i kasten basit yaralama suçundan hükmün açıklanması suretiyle 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi gereğince 120 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi gereğince cezasında (1/2) oranında artırım yapılarak 180 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince cezasında (1/4) oranında indirim yapılarak 135 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesi gereğince cezasında (1/6) oranında indirim yapılarak 112 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi gereğince sanık hakkında belirlenen adli para cezası günlüğü 20 Türk Lirasından çevrilerek 2.240,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.