MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil, Elatmanın Önlenmesi, Yıkım
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Bakırköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Bakırköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 20.12.2016 tarihli ve 2010/537 Esas, 2016/555 Karar sayılı kararıyla asıl ve birleşen 2010/542 Esas sayılı davaların kısmen kabulüne, birleşen 2011/391 Esas sayılı davada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, mahkeme hükmüne karşı, taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, asıl ve birleşen 2010/542 Esas sayılı davanın reddine, birleşen 2011/391 Esas sayılı davada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, bu kez Bölge Adliye Mahkemesi kararının Yargıtayca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 24.11.2020 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden taraftan gelen olmadı. Karşı taraftan davacı vekili Avukat ... geldi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Asıl dosyada davacı vekili, davalının vekil edeni idarenin maliki olduğu 16 parsel sayılı 9.720,00 m² miktarlı taşınmazın 5.084,00 m²"lik kısmına, hiçbir akdi ve kanuni sebebe dayanmaksızın idari bina, bekçi kulübesi ve tesis sahası yapmak suretiyle tecavüz ettiğini, ecrimisil ödenmesi için gönderilen ihtarnameden bir sonuç elde edilemediğini belirterek, fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması kaydıyla 13.03.2009 ilâ 30.11.2010 tarihleri arası belirlenen 579.606,00 TL ecrimisil bedelinin dönem sonlarından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Birleşen Bakırköy 7. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/542 Esas sayılı dosyasında davacı vekili, vekil edeni idarenin maliki olduğu 4 parsel sayılı 6.219,00 m² miktarlı taşınmazın 3.824,00 m²"lik kısmına, davalının hiçbir akdi ve kanuni sebebe dayanmaksızın bekçi kulübesi, benzinlik ve tesis sahası yapmak suretiyle tecavüz ettiğini, ecrimisil ödenmesi için gönderilen ihtarnameden bir sonuç elde edilemediğini belirterek, fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması kaydıyla 13.09.2009 ilâ 30.11.2010 tarihleri arası belirlenen 439.995,00 TL ecrimisil bedelinin dönem sonlarından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ve davalının taşınmaza müdahalesinin men"ine karar verilmesini istemiştir.
Birleşen Bakırköy 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/391 Esas sayılı dosyasında davacı vekili, davalının, dava konusu 4 ve 16 parsel sayılı taşınmazların toplam 9.043,00 m²"lik kısmına idari bina, bekçi kulübesi ve tesis sahası yapmak suretiyle müdahalede bulunduğunu belirterek, davalının haksız müdahalesinin men"ine, taşınmazdan tahliyesine, muhdesatın kal"ine karar verilmesini istemiştir.
Asıl ve birleşen 2010/542 Esas sayılı dosyada davalı vekili, dava konusu taşınmazları, kira sözleşmesi uyarınca kullandığını, bu nedenle vekil edeni şirketin dava konusu taşınmazlarda fuzuli şâgil olmadığını, birleşen 2011/391 Esas sayılı dosyada ise, davadan sonra taşınmazdan çıktıklarını, davanın konusuz kaldığını belirterek, asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, esas davanın kısmen kabulü ile, ödenen 433.678,00 TL dışında kalan 62.192,00 TL ecrimisilin ve dönemler (13.03.2009-30.11.2009 arası 204.906,00 TL, 30.11.2009-30.11.2010 arası 290.994,00 TL) itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin ecrimisil talebinin reddine, birleşen 2010/542 Esas sayılı dosya yönünden, men"i müdahale talebi konusuz kaldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil talebinin kısmen kabulü ile ödenen 326.534,00 TL dışında kalan 46.835,00TL ecrimisilin ve dönemler (13.03.2009-30.11.2009 arası 154.285,00 TL, 30.11.2009-30.11.2010 arası 219.084,00 TL) itibariyle işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazla ecrimisil talebinin reddine, birleşen 2011/391 Esas sayılı dosya yönünden men"i müdahale, tahliye ve kal talepleri konusuz kaldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi üzerine, her iki taraf vekilleri istinaf talebinde bulunmuş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi 07.07.2017 tarihli ve 2017/790 Esas, 2017/803 Karar sayılı kararı ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, asıl ve birleşen 2010/542 Esas sayılı davaların reddine, birleşen 2011/391 Esas sayılı davada ise men"i müdahale, tahliye ve kal talepleri konusuz kaldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu defa, bahsi geçen hükme karşı davacı vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
Asıl ve birleşen davalar, ecrimisil, el atmanın önlenmesi ve kal talebine ilişkindir.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre; davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2.Davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Somut olayda, davacı asıl davada 579.606,00 TL, birleşen 2010/542 Esas sayılı davada 439.995,00 TL ecrimisil talebinde bulunarak, bu değerler üzerinden harç yatırarak dava açmış ise de, esas davada 16 parsel sayılı taşınmaz ile ilgili olarak 09.12.2010 tarihinde 433.678,00 TL ödeme yapıldığı, davanın 10.12.2010 tarihinde açıldığı, birleşen Bakırköy 7.Asliye Hukuk Mahkemesinin dosyasındaki 4 parsel sayılı taşınmaz ile ilgili olarak 09.12.2010 tarihinde 326.534,40 TL ödeme yapıldığı, davanın 15.12.2010 tarihinde açıldığı,

ödeme yapılan tarih ve dava tarihleri arasındaki sürelerin kısalığı nedeniyle davacı kurum ödemeden haberdar olmadığından konusuz kalan miktarlar ile ilgili olarak vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken, Bölge Adliye Mahkemesince harcı yatırılan değer üzerinden davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi yanlış olmuştur. Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK’nin 370/2. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının (2) nolu bentte yazılı nedenlerle kabulüne, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 07.07.2017 tarihli ve 2017/790 Esas, 2017/803 Karar sayılı kararının hüküm kısmının 1. fıkrasının ikinci bendindeki "… 36.894,24 TL…" rakamının hüküm fıkrasından çıkarılmasına, yerine "…14.424,20 TL…" yazılmasına, yine kararın, 2. fıkrasının ikinci bendindeki "…31.549,80 TL…" rakamının hüküm fıkrasından çıkarılmasına, yerine "…11.826,80 TL…" yazılmasına, 6100 sayılı HMK"nin 370/2. maddeleri uyarınca hükmün bu şekliyle düzeltilerek ONANMASINA, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının (1) nolu bentte yazılı nedenlerle reddine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2.Hukuk Dairesine gönderilmesine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 24.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.