3. Ceza Dairesi 2020/950 E. , 2020/3340 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyetler
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında mağdur ...’yi kasten yaralamadan kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, suç tarihi olan 14.07.2006 tarihi ile inceleme tarihi arasında 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/8 maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2)Sanık hakkında müşteki ... ve mağdur ...’i kasten yaralamadan kurulan hükümler bakımından yapılan incelemede,
Sanığa verilen hapis cezaları bakımından Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın başkaca tekerrüre esas sabıkası olmadığı gözetildiğinde, sanığa verilen hapis cezalarında tekerrüre esas alınan adli sicil kaydındaki ilama konu,18.01.2005 tarihinde kesinleşen Nallıhan Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2004 tarih 2004/92 Esas ve 2004/145 Karar sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK"nin 466. maddesine göre verilen 2 ay hapis cezasının, aynı mahkemenin 09.06.2005 tarih 2004/92 Esas ve 2004/145 Karar numaralı kararı ile 765 sayılı TCK’nin 466. maddesinde düzenlenen suçun 5237 sayılı TCK’de karşılığı bulunmadığı gerekçesiyle kaldırılmasına ve sanık hakkında ceza tertip edilmesine yer olmadığına karar verildiği nedenle,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında tekerrüre ilişkin kısımların çıkartılmak suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,19.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.