MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 14.11.2013 tarihli dilekçe ile özetle; "...19.02.2013 tarihli ön inceleme duruşmasına ilişkin olarak bildirilen mazeret taleplerinin reddedilmesi, mahkeme ara kararlarının kanunun amir hükmüne aykırı olduğu, savunma haklarının kısıtlandığı, iddianın değiştirilmesi yasağının gözardı edildiği, vekaletname tarihinin eski olması, cevap ve beyan dilekçelerinin süresinde olmadığı nedenleriyle zamanaşımı defilerinin, mesleki mazeretinin ve delil bildirmek için süre taleplerinin reddedildiği, adil yargılanma yapılabilmesinin mümkün olmadığından hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu..." gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ..... (.....)"in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından, "...davalının 30.05.2013 tarihinde ret sebeplerini öğrendiği..." gerekçesiyle ...... İş Mahkemesi Hâkimi ..........."nın 2012/690 E. sayılı dava dosyasına devam etmesine, dava dosyasının karar ile birlikte mahkemesine iadesine, kararın davacı vekili ile davalı vekiline tebliğine ilişkin verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 27.05.2014 gün ve 2014/2922-5777 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “...Merci tarafından, davalı vekilinin reddi hâkim istemi konusunda, HMK"nın 42 ve 292 ve devamı maddeler gözetilmek suretiyle nihai bir karar verilmesi gerekirken merci tarafından "...... İş Mahkemesi Hâkimi .... ..........."nın 2012/690 E. sayılı dava dosyasına devam etmesine, dava dosyasının karar ile birlikte mahkemesine iadesine" şeklinde karar verilmesi, davalı tarafın reddi hâkim talebine ilişkin HMK"nın yukarıda belirtilen hükümlerine uygun nitelikte olmadığı...” gereğine değinilerek bozulmuştur.
Merci tarafından bozma kararına uyularak yeniden yapılan inceleme sonucunda, ...... İş Mahkemesi Hâkimi .... ..........."nın (...... sicil nolu) 2012/690 E. sayılı dava dosyasına devam etmesine, HMK"nın 42/4 maddesi uyarınca ret talebinin esas yönünden kabul edilmemesi nedeniyle 500.- TL disiplin para cezasının reddi hâkim talebinde bulunandan alınmasına ilişkin verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesi tarafından 11.10.2014 gün ve 2014/6831-8366 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; [...merci tarafından, reddi istemi hakkında karar verilirken, HMK"nın 42 ve 292. maddeleri gereğince “reddi hâkim isteminin reddi veya kabulü” şeklinde hüküm oluşturulması gerekirken, kanunun amir hükmüne aykırı olarak “...... İş Mahkemesi Hâkimi .... ..........."nın 2012/690 E. sayılı dava dosyasına devam etmesine” şeklinde karar verilmesi usûl ve kanuna aykırıdır.
Kabule göre de; davalı vekili tarafından temyiz edilen 06.12.2013 tarihli merci kararında reddi hâkim isteminde bulunan taraf aleyhine HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca disiplin para cezası hükmedilmediği ve buna ilişkin aleyhe temyiz de bulunmadığından, Daire bozma kararından sonra reddi hâkim isteminde bulunan taraf aleyhine disiplin para cezasına hükmolunması da doğru değildir...] denilmiştir.
Merci tarafından bozma kararına uyularak yeniden yapılan inceleme sonucunda, reddî hâkim isteminin reddine ilişkin verilen karar, davalı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak, hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 24/03/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.