Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/13098 Esas 2022/1205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) Sanık ... hakkında mağdura yönelik basit kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 86/3-a, 53. maddeleri uyarınca "9 ay" hapis cezasına mahkumiyet
2) Sanık ... hakkında mağdura yönelik basit kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 53. maddeleri uyarınca "6 ay" hapis cezasına mahkumiyet

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
14.07.2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen “175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
İddianame içeriğinden sanık ... hakkında, "Tehdit" suçundan kamu davası açılmış, ancak yerel mahkemece bu suç yönünden bir hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı süresi içinde mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında TCK'nin 86/3-a maddesinin uygulaması sırasında (1/2) oranında artırım yerine (1/6) oranında artırım yapıldığı belirtilmişse de, bu husus sonuca etkili olmayan yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.


Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine "ertelenen veya" ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen "denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen" ibarelerinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği anlaşıldığından, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...'ın mağdura yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre eleştirilen hususlar dışında hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; şikayete bağlı suç olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine, teşdiden ceza verilmesinin, TCK'nin 62. ve 51. maddelerinin, CMK'nin 231. maddesinin uygulanmama gerekçesinin haklı olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...'ın mağdura yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma sebebi yapılan hususlar dışında hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; beraat kararı verilmesi gerektiğine, teşdiden ceza verilmesinin, TCK'nin 62. ve 51. maddelerinin, CMK'nin 231. maddesinin uygulanmama gerekçesinin haklı olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
a) Sanığın eylemine uyan suçun 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi kapsamında kaldığı, bu suçun takibi şikayete bağlı suçlardan olduğu, mağdurun hükümden sonra 22.08.2016 havale tarihli dilekçesi ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesi karşısında, sanığa 5237 sayılı TCK'nin 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu sorulup, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezalarına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

















)