Tebliğname No : 5 - 2011/201448
MAHKEMESİ : Akşehir Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22.02.2011
NUMARASI : 2010/431 Esas, 2011/92 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK.nın 105/2. maddesinde cinsel taciz suçunun nitelikli hâlleri hiyerarşi, hizmet veya eğitim ve öğretim ilişkisinden veya aile içi ilişkiden kaynaklanan nüfuz kötüye kullanılmak suretiyle ya da aynı işyerinde çalışmanın sağladığı kolaylıktan yararlanılarak cinsel taciz suçunun işlenmesi olarak kanunda düzenlenmiş olup, hizmet ilişkisinden kaynaklanan bir cinsel taciz eyleminin söz konusu olabilmesi için sanık ile mağdurenin arasında bir hizmet ilişkisinin bulunması gerektiği, kanunda düzenlenen hizmet ilişkisinden kastedilenin failin yazılı veya sözlü bir hizmet akdine dayanarak mağdure üzerindeki işe alma, işten çıkarma ve ücret gibi sosyal haklarını belirleme yetkisine haiz olmanın vermiş olduğu söz geçirebilmeden kaynaklanan nüfuzunun bulunması gerektiği, somut olayda ise sanığın, mağdurenin okula gidip gelirken kullandığı servis aracının şoförü olduğu, bu nedenle mağdure ile sanık arasında hiyerarşik ilişki bulunmadığı, buna göre de TCK.nın 105/2. maddesinin uygulanma imkanının bulunmadığı, TCK.nın 105/2. maddesinin uygulama dışı kaldığında ise, sanığın yalnızca TCK.nın 105/1. maddesi kapsamında kalan cinsel taciz suçu açısından durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu, zira anılan maddeden soruşturma ve kovuşturmasının şikâyete tâbi olduğu, mağdurenin ise 16 yaş içerisinde olduğu 05.10.2010 tarihli celsede, sanıktan şikâyetçi olmadığını bildirdiği, mağdurenin şikâyetçi olmadığını bildirdiği celsede 15 yaşını doldurmuş
olması nedeniyle şahsa sıkı sıkıya bağlı şikâyet hakkının mağdureye ait olduğu, mağdurenin de sanıktan şikâyetçi olmadığı, ayrıca dosya kapsamında mağdurenin akıl hastalığı veya zayıflığı bulunduğuna veya kendisine karşı işlenen fiilin hukuki anlam ve sonuçların algılama yeteneğinin bulunmadığına dair bir belge veya iddianın bulunmadığı, mağdurenin cinsel taciz suçu açısından şikâyetten vazgeçmeye mümeyyiz olmadığına dair alınan raporda da mağdurenin kendisine karşı işlenen fiilin hukuki anlam ve sonuçların algılama yeteneğinin bulunmadığının belirtilmediği gibi olaydan sonra mağdurenin yaşadığı sıkıntılardan bahsedildiği, zira sosyo ekonomik durumuyla uyumlu giyindiği, yaşında gösterdiği, öz bakımının yerinde olduğu, göz teması kurarak konuştuğu, kognitif fonksiyonlarının yaşına uygun olduğu, affektifinin deprime olduğunun, psikiyatrik testlerde depresyon, anlık ve genel kaygı puanlarının yüksek olduğunun saptandığının belirtildiği, bu verilere göre mağdurenin şikâyetten vazgeçmeye mümeyyiz olmadığı sonucunu çıkarmanın mümkün olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında cinsel taciz suçundan açılan kamu davasının şikâyet yokluğu nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.