Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan Sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 28/06/2016 tarihli ve 2016/83 esas, 2016/565 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Mersin 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/04/2017 tarihli ve 2017/92 değişik iş sayılı kararını, aynı suçtan aynı sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 15/11/2016 tarihli ve 2016/238 esas, 2016/650 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 07/04/2017 tarihli ve 2017/57 değişik iş sayılı kararını, aynı suçtan aynı sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 20/09/2016 tarihli ve 2016/237 esas, 2016/449 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 07/04/2017 tarihli ve 2017/58 değişik iş sayılı kararını, aynı suçtan aynı sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 28/06/2016 tarihli ve 2016/84 esas, 2016/566 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Mersin 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/04/2017 tarihli ve 2017/91 değişik iş sayılı kararını, aynı suçtan aynı sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin 3. İcra Ceza Mahkemesinin 10/11/2016 tarihli ve 2016/492 esas, 2016/717 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 10/04/2017 tarihli ve 2017/44 değişik iş sayılı kararını, aynı suçtan aynı sanığın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Mersin 3. İcra Ceza Mahkemesinin 19/01/2017 tarihli ve 2016/491 esas, 2017/15 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 10/04/2017 tarihli ve 2017/45 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 27/02/2018 gün ve 94660652-105-33-7647-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/03/2018 gün ve KYB.2018/17955 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Benzer bir uyuşmazlıkta Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 27/12/2017 tarihli ve 2017/3717 esas, 2017/11743 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, her ne kadar kambiyo senetlerinde mücerretlik ilkesi geçerli ise de, 2004 sayılı Kanun’un “Borçlunun ödeme şartını ihlâli halinde ceza” başlıklı 340. maddesinin "111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlâl eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez." hükmü karşısında ayrı ödeme tarihlerini içeren bonolara konu borçların bir bütün olarak tarafları aynı olan tek bir borç olarak değerlendirilmesi gerektiği, nitekim ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/09/2009 tarihli ve 2009/16-188 esas, 2009/205 karar sayılı ilamında belirtildiği şekilde aynı borç ilişkisi nedeniyle toplam tazyik hapsi miktarının 3 ayı geçemeyeceği,
Somut uyuşmazlıkta Mersin 3. İcra Ceza Mahkemesinin 2016/491 esas sayılı dosyasında, ödeme şartını ihlâl suçunun dayanağına ilişkin Mersin 6. İcra Müdürlüğünün 2015/13160 esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; 30/09/2015 ödeme tarihli 50.000,00 Türk lirası bedelli bonoya dayanılarak borçlu ... aleyhine 01/10/2015 tarihinde ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borcun 30/05/2016 tarihinde ödeneceğine ilişkin taraflar arasında taahhüt düzenlendiği,
Mersin 3. İcra Ceza Mahkemesinin 2016/492 esas sayılı dosyasında, ödeme şartını ihlâl suçunun dayanağına ilişkin Mersin 6. İcra Müdürlüğünün 2015/13165 esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; 30/09/2015 ödeme tarihli 50.000,00 Türk lirası bedelli bonoya dayanılarak borçlu ... aleyhine 01/10/2015 tarihinde ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borcun 30/04/2016 tarihinde ödeneceğine ilişkin taraflar arasında taahhüt düzenlendiği,
Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 2016/84 esas sayılı dosyasında, ödeme şartını ihlâl suçunun dayanağına ilişkin Mersin 6. İcra Müdürlüğünün 2015/13167 esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; 30/09/2015 ödeme tarihli 25.000,00 Türk lirası bedelli bonoya dayanılarak borçlu ... aleyhine 01/10/2015 tarihinde ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borcun 30/01/2016 tarihinde ödeneceğine ilişkin taraflar arasında taahhüt düzenlendiği,
Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 2016/237 esas sayılı dosyasında, ödeme şartını ihlâl suçunun dayanağına ilişkin Mersin 6. İcra Müdürlüğünün 2015/13162 esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; 30/09/2015 ödeme tarihli 50.000,00 Türk lirası bedelli bonoya dayanılarak borçlu ... aleyhine 01/10/2015 tarihinde ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borcun 30/03/2016 tarihinde ödeneceğine ilişkin taraflar arasında taahhüt düzenlendiği,
Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 2016/238 esas sayılı dosyasında, ödeme şartını ihlâl suçunun dayanağına ilişkin Mersin 6. İcra Müdürlüğünün 2015/13166 esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; 30/09/2015 ödeme tarihli 25.000,00 Türk lirası bedelli bonoya dayanılarak borçlu ... aleyhine 01/10/2015 tarihinde ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borcun 26/02/2016 tarihinde ödeneceğine ilişkin taraflar arasında taahhüt düzenlendiği,
Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 2016/83 esas sayılı dosyasında, ödeme şartını ihlâl suçunun dayanağına ilişkin Mersin 6. İcra Müdürlüğünün 2015/13164 esas sayılı takip dosyası incelendiğinde; 30/09/2015 ödeme tarihli 25.000,00 Türk lirası bedelli bonoya dayanılarak borçlu ... aleyhine 01/10/2015 tarihinde ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borcun 30/12/2015 tarihinde ödeneceğine ilişkin taraflar arasında taahhüt düzenlendiği,
İcra dosyaları kül halinde değerlendirildiğinde, alacaklı ..."in lehtarı olduğu 30/09/2015 vade tarihli 50.000,00 Türk lirası ve 25.000,00 Türk lirası ödeme emrini içerir 6 ayrı bono düzenlendiği, bu bonoların vadesinde ödenmemesi sebebiyle 01/10/2015 tarihinde borçlu aleyhine 6 ayrı kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takipte ödeme emri düzenlendiği ve aynı tarih itibari ile borçlu ile alacaklı arasında taahhüt düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, taraflar arasında bonoya bağlanmış tek bir borç ilişkisinin bulunduğu bu kapsamda, ödeme şartını ihlâl eden sanık hakkında bir kez 3 aya kadar tazyik hapsi cezası verilmesi gerektiği gözetilmeden, her bir senet için ayrı tazyik hapsi cezası verildiği cihetle itirazların kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Mersin 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/04/2017 tarihli ve 2017/92 değişik iş sayılı, Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 07/04/2017 tarihli ve 2017/57 değişik iş sayılı, kararla verilen tazyik hapsinden sonraki Mersin 1. İcra Ceza Mahkemesinin 07/04/2017 tarihli ve 2017/58 değişik iş sayılı, Mersin 2. İcra Ceza Mahkemesinin 21/04/2017 tarihli ve 2017/91 değişik iş sayılı, Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 10/04/2017 tarihli ve 2017/44 değişik iş sayılı ve Mersin 4. İcra Ceza Mahkemesinin 10/04/2017 tarihli ve 2017/45 değişik iş sayılı kararlarının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında yukarıda değişik iş sayılı kararıyla verilen tazyik hapislerinin kaldırılmasına, 04/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.