Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 1167 parsel sayılı taşınmazına komşu 1032 ve 1033 parsel sahibi davalının zeytin ağacı dikmek suretiyle müdahale ettiğini, aynı zamanda davalının ortak sınıra çok yakın olacak şekilde mülkiyet  alanına diktiği zeytin ağaçlarının dal ve köklerinin de zarar verdiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisile karar verilmesini, yıkım isteminin kabul edilmemesi halinde en az levazım bedeli karşılığı ağaçların teslimini istemiş, yargılama sırasında ecrimisil ve kendi taşınmazındaki ağaçların yıkım isteklerinden vazgeçmiştir.
Davalı, 22.9.1982 tarihli sözleşme uyarınca davacının taşınmazındaki 13 adet zeytin ağacının mülkiyetinin kendisine bırakıldığını, diğer iddialarında yerinde olmadığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taraflar arasında imzalanmış 22.9.1982 tarihli sözleşmenin geçerli olduğu, ecrimisil ve yıkım istemlerinden feragat edildiği, davalıya ait taşınmazdaki ağaçların ise bir zararının bulunmadığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi . .raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
                                                                                         -KARAR-
Davacı, kayden maliki olduğu 1167 parsel sayılı taşınmaza ve aynı zamanda ortak sınıra çok yakın olacak şekilde komşu parsel maliki davalının zeytin ağaçları diktiğini, ortak sınıra yakın dikilen ağaçların  bahçesine zarar verdiğini ileri sürerek eldeki davayı açmış, yargılama sırasında ecrimisil ve parseli içindeki ağaçların yıkımı isteklerinden vazgeçmiş olup, mahkemece  davanın reddine  karar verilmiştir.
İddianın belirtilen nitelendirilmesine göre, taraflar arasındaki çekişmenin aynı zamanda komşuluk hukukundan da kaynaklandığı ve bunun giderilmesinin istendiği görülmektedir. 
Davalının  maliki  olduğu parseli içerisinde ortak sınıra yakın diktiği zeytin ağaçlarının bir zararının bulunmadığı belirlenmek suretiyle komşuluk hukuku yönünden açılan davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur, davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; kayden davacıya ait 1167 parsel içerisinde yer alan çekişme konusu 26 adet zeytin ağacının davalı tarafından dikildiği ve Akhisar 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 1980/296 esas 1981/286 Karar sayılı dava dosyasında elatmanın önlenmesi ve yıkıma karar verildiği, tarafların 22.9.1982 tarihli adi yazılı sözleşme ile anılan ağaçlardan 13 adedinin davacı, 13 adedinin de davalı tarafından kullanılması yönünde anlaştıkları, eldeki davanın açılmasına kadar anılan sözleşmenin uygulandığı görülmektedir.
Bu durumda, davalının anlaşma metninde belirlendiği üzere zeytin ağaçlarını dava tarihine kadar davacının muvafakatı ile kullandığı ve eldeki davanın açılmasıyla bu muvafakatın geri alındığı kabul edilmelidir.
Hal böyle olunca; davalının kayden davacıya ait taşınmaza yıkım  isteğinden de  vazgeçildiği gözetilerek  elatmasının önlenmesine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin hacrın  temyiz edene geri verilmesine, 25.3.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.