Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan halası E.H.’nın 854 ada 38 parselde bulunan 10 nolu meskenini ölünceye kadar bakma aktiyle davalılara temlik ettiğini, davalılardan A.’un murisin komşusu olduğunu, diğer davalı R.nın ise Antalya’da oturduğunu temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, miras payı oranında tapu iptal tescil olmadığı takdirde tenkis isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, ölünceye kadar bakım aktinin gerçek olduğunu belirtip, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, muris tarafından davalılarla yapılan ölünceye kadar bakım aktinin muvazaalı ve mal kaçırma amaçlı olduğu gerekçesi ile davacının miras payı oranında tapunun iptal ve tesciline karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekilleri tarafından ayrı ayrı süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..aporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil ve tenkis isteklerine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, dava konusu 854 ada 10 parsel de bulunan mesken’in miras bırakan E.H. tarafından davalılara ölünceye kadar bakma akti ile 15.10.2003 tarihinde temlik edildiği görülmektedir.
Davacılar, anılan temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, eldeki davayı açmışlardır.
Niza konusu taşınmaz davalılara ölünceye kadar bakma akti ile intikal ettirilmiştir. Muris ölünceye kadar bakma aktinin hükümlerinin yerine getirilmediğini iddia ederek bir dava açmadığı gibi dosyadaki tanık beyanlarından da davalıların murise baktıkları, murisin son zamanlarında yatağa bağlı kaldığı anlaşılmaktadır. Taşınmazın niteliği, değeri de göz önüne alındığında amacın terekeden mal kaçırmak olmayıp ölünceye kadar bakma iradesinin öne çıktığı görülmektedir. Ölünceye kadar bakma akitlerinin karşılıklı edim ve ivazları içerdiği ve bakım borcunun da yerine getirildiği gözetildiğinde miras bırakanın gerçek iradesinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı olmadığı kabul edilmelidir.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü Doğru değildir. Davalıların temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.03.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.