Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/1343 Esas 2022/5385 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan vekilinin temyiz dilekçesinin "NETİCE ve TALEP" başlıklı kısmındaki "re'sen yapılacak incelemede görülecek sair nedenlerle" şeklindeki ibare gözetilerek, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün esasına yönelik olarak da temyiz isteminde bulunduğu kabul edilmiştir.
Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 09.12.2013 tarih ve 2013/28440 Esas sayılı iddianamesiyle, dava şartı olan mütalaaya uygun şekilde sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının biri diğerine dönüşmeyen birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu nazara alınmadan, sahte fatura kullanma suçu yönünden hüküm verilmesi yasaya aykırı ise de; dava zamanaşımının olumsuz muhakeme şartı olduğu gözetilerek ve 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu yönünden suç tarihinin en aleyhe kabulle "31.12.2009" olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Sanığa yüklenen “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 30.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.