Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanın mal kaçırmak amacıyla 3543 parsel sayılı taşınmazdaki payını davalılara ölünceye kadar bakma akdiyle temlik ettiğini, davalı S.’in de devraldığı paydan bir bölümünü davalı M.’a satış yoluyla temlik ettiğini, murisin bakım ihtiyacının  olmadığını, taşınmazın daha sonra imar uygulaması görüp imar parsellerinin davalılar adına tescil edildiğini ileri sürüp muvazaa nedeniyle tapu kayıtlarının (parselasyon sonrası tapu kayıtlarında da geçerli olmak üzere) iptali ile miras payları oranında kendi adına ve davalılar adına teciline, olmadığı taktirde tenkisine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar G., M.S., Ü. ve S., dava konusu taşınmaz payının bakım ihtiyacı nedeniyle temlik edildiğini, bakım görevini yerine getirdiklerini, davalı Ö.’a o zaman pay devredilse borcundan dolayı satılabileceğinden emaneten davalı S.’e verilen payı daha sonra S.’in Ö.’ın oğlu M.’a satış suretiyle devrettiğini belirtip davanın reddini savunmuşlardır. Davalı M., davacının dava konusu taşınmazdan payını alamadığını belirtip davayı kabul ettiğini savunmuştur. Diğer davalılar, yargılamaya katılmadıkları gibi davaya cevap da vermemişlerdir.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazın saklı payı ihlal kastıyla davalılara temlik olunduğu gerekçesiyle davanın tenkis isteği yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar G., M. S., Ü. ve S.  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil, olmadığı taktirde tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın tenkis isteği yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; miras bırakanın çekişme konusu 3543 parsel sayılı taşınmazdaki 164/1680 payını davalı S.’e, 84/1680’er paylarını davalılar G., Ü. ve M. S.’e ölünceye kadar bakma koşuluyla 24.09.1986 tarihli akitle temlik ettiği, davalı S..’in de aynı taşınmazın 22.04.1994 tarihli akitle 208/1680 payını,01.08.1996 tarihli akitle 280/1680 payını da satış yoluyla davalı M.’a temlik ettiği anlaşılmaktadır.
Dava konusu taşınmazdaki paylarını murisin bakım karşılığı  davalılar S., G., Ü. ve M.S.’e ölünceye kadar bakma akdi ile temlik ettiği gözetildiğinde bu tür akitlerin karşılıklı edimleri içerdiği ve ivaz mukabili olduğu sabittir. O halde, böylesi bir temlik işleminin tenkis hükümlerine tabi olmayacağı tartışmasızdır.
Hal böyle olunca; anılan temlikin bağış niteliğinde olmadığı nedeniyle tenkis isteği yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir.
Davalılar G., Ü.., S. ve M.S.’in temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  26.03.2009  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.