Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/11284 Esas 2022/976 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) Sanık ... hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 87/3, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca "5 ay 12 gün" hapis cezasına mahkumiyet
2) Sanık ... hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 87/3, 29, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca "3.240,00 TL" adli para cezasına mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Mahkemece "ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiği hususunda şüphe oluştuğundan şüphe mağdur sanıkların lehine yorumlanması" şeklinde gerekçe ile sanık lehine haksız tahrik hükümleri uygulanmışsa da, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, eleştiri nedeni dışında tahrikin ve cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; verilen cezanın usul ve yasaya aykırı olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; verilen cezanın usul ve yasaya aykırı olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine, hükmün adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
a)Mahkemece "ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiği hususunda şüphe oluştuğundan şüphe mağdur sanıkların lehine yorumlanması" şeklinde gerekçe ile sanık lehine haksız tahrik hükümleri uygulanmışsa da, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
b)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gaziantep 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.05.2012 tarih ve 2012/45 Esas - 2012/317 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ilişkin olduğu ve bu suçun 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesinde 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; sanığın güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas olabilecek başkaca ilamı olup olmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin ve buna bağlı olarak 5271 sayılı CMK'nin 231/5 maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması, TCK'nin 50 ve 51. maddelerinde düzenlenen seçenek yaptırım ve ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 09.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.