MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6112 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve Üst Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 04/03/2016 tarihli yazısı ile 6112 sayılı Kanun"un 33/5. maddesi gereğince davaya katılma ve kararı temyiz etme hakkı bulunan Radyo Televizyon Üst Kurulu"na kararın tebliğ edilmesi gerektiği yönünde yazılan yazı üzerine kararın ilgili kuruma 28/03/2016 tarihinde tebliğ edildiğinin ve hükmün temyiz edilmemiş olduğunun dosya kapsamından görülmesi nedeniyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na ait tebliğnamedeki "hükmün CMIK"nın 234. ve 237. maddeleri uyarınca bozulması" yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yine sanık hakkında Devrek Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından aynı suça ilişkin farklı tarihteki ihlalinden ötürü ayrıca soruşturma yürütülüp 02/07/2011 tarihli iddianame düzenlenmiş olması, bu iddianame üzerine de sanık hakkında daha önce de mahkumiyetine dair verilen hükmün açıklanmasınının geri bırakılmış oduğunun görülmesi karşısında, Üst Kuruldan izin alınmaksızın yayın yapılmakta olduğunun sanıkça bilindiğinin açık olduğu, bu nedenle de tebliğnamedeki " sanığın lisansının Üst Kurul tarafından iptal edildiğine dair yazının 7201 sayılı Tebligat Kanunu uyarınca sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği belirlenmeden mahkumiyetine dair karar verilmesi nedeniyle hükmün bozulması" yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin ile Üst Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, TCK"nın 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden "...taksitlerden birisinin süresinde ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının bir defada tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" cümlesinin çıkartılıp yerine "taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığı"nca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına" ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.