MAHKEMESİ : KEMALPAŞA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/04/2013
NUMARASI : 2011/274-2013/129

Yanlar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ... raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 2465 ve 2875 parsel sayılı taşınmazların tarafların miras bırakanı Fatma adına, 1898 ve . parsel sayılı taşınmazlarını ise miras bırakan Sabri adına kayıtlı olduğu intifa hakkının ise Fatma’ya ait olduğu, 19.01.2008 tarihinde ölümüne kadar taşınmazların Fatma tarafından ortakçıya ve kiraya verilmek suretiyle, Fatma"nın ölümünden sonra da davalı tarafından kullanıldığı anlaşılmaktadır.
Her ne kadar davalı taşınmazlardan elde ettiği gelirlerden davacıya payını verdiğini ileri sürmüş ise de bu savunma kanıtlanamamıştır. Bu durumda ecrimisil isteğinin kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur. Davalının mirasbırakan Fatma’dan kalan 2465 ve 2875 parseller yönünden temyiz itirazları yerinde değildir. REDDİNE.
Davalının diğer taşınmazlar bakımından temyiz itirazlarına gelince, mirasbırakan Sabri’den intikal eden 1898 ve 4750 parsel sayılı taşınmazlardaki intifa hakkı nedeniyle ölüm tarihi 19.01.2008 tarihine kadar taşınmazların miras bırakan Fatma tarafından kullanıldığı, TMK 599 maddesi uyarınca mirasçıların ölüm ile miras haklarını kazandıkları gözetilerek Fatma’nın ölüm tarihinden itibaren belirlenecek ecrimisilin hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile önceki dönemi de kapsar biçimde ecrimisile hükmedilmesi doğru değildir.
Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedene hasren (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.