MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın feshedildiğini, ödenmeyen alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedilip feshedilmediği uyuşmazlık konusudur.
Ceza ve hukuk mahkemeleri kararları arasındaki ilişkiyi düzenleyen ve maddi olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 53. maddesi hükmü hukuk hakimini, ceza mahkemesinin kesinleşen kararı karşısında maddi hukuk bakımından kural olarak bağımsız kılmaktadır. Hemen belirtmek gerekir ki, hukuk hakiminin bu bağımsızlığı sınırsız değildir. Her mahkumiyet kararı o eylemin hukuka aykırılığını tespit etmesi bakımından hukuk hakimini bağlayıcı niteliktedir. Ceza hakiminin saptadığı maddi olaylar ve özellikle fiilin hukuka aykırılığı ve işlenmiş olup olmadığı hukuk hakimini tamamen bağlayıcıdır. 818 sayılı Borçlar Kanunu’nu 53. maddesine ve yerleşik Yargıtay uygulanmasına göre, hukuk hakimi; sanığın isnat edilen eylemi işlemediğinin kesin olarak tespiti olgusuna dayalı beraat kararı ile ve o eylemin hukuka aykırılığını ve failiyle belirlenen mahkumiyet kararının bu yönleri ile bağlıdır. Ancak hukuk hakimi; gerek ceza hakiminin belirlediği kusur oranı ile gerekse delil yetersizliğine dayalı beraat kararı ile bağlı değildir.
Somut olayda, her ne kadar mahkemece apartman görevlisi olan davacının topladığı aidatları yöneticiye teslim etmediğine dair suçun işlendiğine dair yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle ceza mahkemesince verilen beraat kararı doğrultusunda kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne hükmedilmişse de, verilen ceza mahkemesi kararı isnat edilen eylemin işlenmediğinin kesin olarak tespiti olgusuna dayalı bir beraat kararı olmadığı için bağlayıcı değildir. Nitekim dosya içeriğinden, tutanaklardan, konut sahiplerinin yazılarından davacının topladığı aidatlar için makbuz vermediği sabittir. Hal böyle olunca, işverence yapılan feshin haklı sebebe dayandığı anlaşılmakla kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28/12/2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.