MAHKEMESİ : ÇAMARDI ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/02/2013
NUMARASI : 2012/83-2013/27

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı idare vekili, dava dilekçesinde; davalılara ait çoban köpeklerinin, 3 adet yaban keçisini boğarak öldürmeleri nedeniyle, 36.000 TL tazimatın, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davanın reddi cihetine gidilmiştir.
Kural olarak; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74.maddesi (818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53.maddesi) gereği, hukuk hâkimi, ceza mahkemesinin kesinleşmiş kararları karşısında esas bakımından bağımsız kılınmış ise de; hukuk hâkiminin, bu bağımsızlığı sınırsız olmayıp öğretide ve yerleşik Yargıtay içtihatlarında, ceza hâkiminin tespit ettiği maddî olaylarla ve özellikle “fiilin hukuka aykırılığı” konusu ile hukuk hâkiminin tamamen bağlı olacağı kabul edilmekte olup; maddî olayları ve yasak eylemleri saptayan ceza mahkemesi kararı, taraflar yönünden kesin delil niteliği taşıyacaktır.
Somut olayda; davalılar aleyhine, idari yaptırım kararı ile 202,00 TL para cezasının itirazına ilişkin Çamardı Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/33-31 D.İş. Sayılı dava dosyasında; O.. B.. Adana VII.Bölge Müdürlüğü Niğde Şube Müdürlüğü tarafından verilen 18.04.2012 tarih ve 2012/57- 56 nolu idari para cezası kararının 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 28/8-a maddesi gereğince, hukuka uygun olması nedeniyle yapılan itirazın reddine karar verilmiştir.
O halde, mahkemece; idari para cezasına itiraz davasının, Sulh Ceza Mahkemesinde görülüp reddedilmiş olmasına göre; davaya konu 3 adet yaban keçisinin, davalılara ait köpekler tarafından boğularak öldürüldüğünün kabulü ile, sair delillerde değerlendirilmek suretiyle, sonucu dairesinde bir karar verilmek gerekirken; davanın reddine ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.