MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşını tamamlamayan mağdurun velayet hakkına sahip annesi ile babası olan müştekilerin, kovuşturma evresinde alınan mahkeme ifadelerinde suça sürüklenen çocuktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yanlış gösterilmesi,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken önce TCK"nın 109/1 ardından 109/2 maddelerinin tatbiki suretiyle kademeli uygulama yapılması,
Suç tarihinde on iki-on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu aldırılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden ve çocuğun cinsel istismarı ile aynı anda işlediği iddia edilen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili olarak eylemlerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişip gelişmediği hususunda rapor aldırılmadan yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.