MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ..."in 21.12.2010 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, yasal süre geçtikten sonra 13.10.2011 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından sanığın temyiz isteminin CMUK.nın 317. maddesi gereğince reddiyle incelemenin sanık müdafiin temyizi ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Oluşa uygun kabule göre; okul müdürü olarak yapan sanığın çalıştığı okulda öğretmen olarak görev yapan mağdureyi olay günü odasına çağırdığı ve odanın kapısının arkasındaki duvara doğru dayayarak elleriyle kalçalarından sıktığı olayda; sanığın hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzu kötüye kullanmak suretiyle cinsel saldırı suçunu işlediği anlaşıldığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 102/3.b maddesi uygulanmayarak eksik cezaya hükmedilmesi ile aynı Kanunun 53/8. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda mağdurun dosyaya yansıyan maddi bir zararının bulunmadığı gözetilmeden, duruşmada gözlenen tutumları lehine takdiri indirim nedeni kabul edilen ve kişiliği hususunda olumlu kanaat oluştuğu belirtilek cezası ertelenen sanık hakkında kanuni olmayan gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; sanık hakkında doğru uygulama yapılmış olsaydı hükmolunacak sonuç hapis cezası 2 yıldan fazla olacağından Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 04.03.2008 gün ve 2008/6-47, 2008/43 sayılı Kararında da vurgulandığı gibi yanılgılı uygulama nedeniyle bir kez daha atıfet sağlanamayacağı nazara alınarak sanık hakkında CMK.nın 231. maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı gözetilerek, kanuna aykırı gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi bozma sebebi yapılmamış, sanık hakkında TCK.nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, hapis cezasına mahkûmiyetinin kanunî sonucu olarak infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ile müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.