MAHKEMESİ : ... 3. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İŞE İADE
MAHKEMESİ : ... 6. İş Mahkemesi

Temyiz olunan karar, Bölge Adliye Mahkemesi Başkanı tarafından 13.11.2017 tarihli ek karar ile davacının temyiz isteminin kesinlik sebebi ile reddine ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 352/1-b maddesi gereğince; bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince dosya üzerinde yapılacak ön inceleme sonunda kararın kesin olduğunun tespiti hâlinde öncelikle gerekli karar verilir.
6100 sayılı Kanun"un 359/1-a maddesinde bölge adliye mahkemesi kararlarında kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi ile başkan, üyeler ve zabıt kâtibinin ad ve soyadları, sicil numaralarının bulunması gerektiği hususu düzenlenmiştir.
6100 sayılı Kanun"un 366. maddesinin yollamasıyla kıyas yolu ile uygulanacak olan 346. maddesine göre ise, temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren bölge adliye mahkemesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344. maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
6100 sayılı Kanun"un 346. maddesinde istinaf yoluna başvurulan kararın kesin olması halinde Mahkemece bu talebin reddedileceği belirtilmiş olup, anılan maddenin Kanun"un 366. maddesinin yollamasıyla kıyas yolu ile temyiz kanun yolu için uygulanması halinde ret kararının Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilmesi gerektiği açıktır. 6100 sayılı Kanun"un 359/1-a maddesinde de Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi ile başkan, üyeler ve zabıt kâtibinin ad ve soyadları ile sicil numaralarının bulunması gerektiği açık olarak hükme bağlanmıştır. Bu durumda, temyiz talebinin reddine dair ek kararın da Bölge Adliye Mahkemesi heyeti tarafından verilmesi gerekir.
Somut dosyada; temyiz isteminin reddine dair 13.11.2017 tarihli ek kararın Bölge Adliye Mahkemesi Başkanı tarafından verilmesi Kanun "un yukarıda anılan maddelerine açıkça aykırı olduğundan, Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen 13.11.2017 TARİHLİ EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verilmiştir. Ancak, davacının asıl temyiz dilekçesinin davalıya tebliğ edilmediği anlaşıldığından; davacı temyizinin davalıya tebliği için dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

YARGITAY KARARI

5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesinin 1. fıkrasında; “Bölge adliye mahkemelerinin, 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2. fıkrasında ise; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun"un 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur." denmiştir.
6100 sayılı Kanun"un hükmü düzenleyen 294. maddesinde de;
(1)Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür.
(2)Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur.
(3)Hükmün tefhimi, her hâlde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur.
(4)Zorunlu nedenlerle sadece hüküm sonucunun tefhim edildiği hâllerde, gerekçeli kararın tefhim tarihinden başlayarak bir ay içinde yazılması gerekir.
(5)Hükmün tefhimini, duruşmada bulunanlar ayakta dinler.
(6)Hükme ilişkin hususlar, niteliğine aykırı düşmedikçe, usule ilişkin nihai kararlar hakkında da uygulanır." denmiştir.
Yukarıda yazılı kanun hükümleri kapsamında, mahkemece duruşmada tefhim edilen hüküm gerekçe taşımayıp sadece hüküm sonucunu (kısa kararı) içeriyorsa gerekçeli kararın her halükarda davanın taraflarına (taraflar kendilerini vekille temsil ettiriyorlar ise vekillerine) tebliğ edilmesi gerekmektedir. Bir başka anlatımla, sadece hüküm sonucunun (kısa kararın) tefhim edildiği durumlarda, taraflar (ya da vekilleri) duruşmada hazır olsalar dahi gerekçeli kararın taraflara veya vekillerine tebliğ edilmesi gerekir.
6100 sayılı Kanun"un 360. maddesi gereğince istinaf kanun yolu hükümlerinin düzenlendiği bölümde aksine hüküm bulunmayan hâllerde, İlk Derece Mahkemesinde uygulanan yargılama usulü, Bölge Adliye Mahkemesinde de uygulanır.
Öte yandan; aynı Kanun"un 348. maddesinde istinaf dilekçesi kendisine tebliğ edilen tarafın, başvurma hakkı bulunmasa veya başvuru süresini geçirmiş olsa bile, vereceği cevap dilekçesi ile istinaf yoluna başvurabileceği ve istinaf yoluna asıl başvuran tarafın, buna karşı iki hafta içinde cevap verebileceği hususu; 366. maddesinde de bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352 nci maddeleri hükümlerinin , temyizde de kıyas yoluyla uygulanacağı hususu düzenlenmiştir. Anılan hükümler gereğince tarafların kararın temyiz edildiğinden haberdar edilmeleri ve katılma yoluyla temyiz talebinde bulunma haklarını kullanmaları için temyiz dilekçelerinin de diğer tarafa tebliğ edilmesi gerekir.
Dosya içeriğine göre; davacının asıl temyiz dilekçesinin davalıya tebliğ edildiğine ilişkin tebliğ belgesinin bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğ edilmiş ise tebliğ belgesinin eklenmesi, tebliğ edilmemiş ise yöntemince tebliğ edildikten ve temyiz süresi beklendikten sonra tekrar Dairemize gönderilmesi için dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 28.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.