Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/5476 Esas 2016/10246 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5476
Karar No: 2016/10246
Karar Tarihi: 05.10.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/5476 Esas 2016/10246 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkemenin hak yoksunlukları ile ilgili kararı yanlıştır ve bozulmuştur. Sanık için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 37. maddesi yerine 39. madde uygulanmıştır. Sanığın adli sicil kaydında yer alan bir karar, tekerrüre esas bulunmadığı için dikkate alınmamıştır. Ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 53/1-(c) maddesi uyarınca hak yoksunluğu kararı verilirken koşullu salıverme tarihi dikkate alınmamıştır. TCK'nın 53. maddesi 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirilmelidir. Bu nedenle, hükümlerin düzenlenmesi ve yeniden yargılama yapmaya gerek olmaksızın hüküm bozulmuştur. Detaylı olarak, TCK'nın 37, 39, 53/1-(c) maddeleri açıklanmalıdır.

17. Ceza Dairesi 2016/5476 E. , 2016/10246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça gözcülük yaparak asli fail olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 37. maddesi uygulanması gerekirken aynı Yasa"nın 39. maddesinin uygulanması ve sanığın adli sicil kaydında yer alan Siirt Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/383 Esas 2005/469 Karar sayılı 765 sayılı TCK"nın 512. maddesi uyarınca hükmolunan 2 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin, 11.07.2005 tarihinde kesinleşen ilamın 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas bulunduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi
Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibareleri eklenmek suretiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.