İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/679 Esas 2020/3485 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/679
Karar No: 2020/3485
Karar Tarihi: 20.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/679 Esas 2020/3485 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas kabul edilen bir mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmadığı, bu nedenle hükmün bozulduğu belirtilmiştir. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ceza miktarı dikkate alınarak hükmün düzeltilmesine karar verilmiştir. Hükmün dayandığı kanun maddesi ise CMUK'un 326/son maddesi olup, tekerrüre esas alınan ceza miktarının kazanılmış hakkının dikkate alındığı açıklanmıştır. Yine hüküm gereği, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanacak, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2020/679 E. , 2020/3485 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın kazanılmış hakkı bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında CMUK"un 326/son maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 27.03.2014 tarih, 2012/533 Esas ve 2014/170 Karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ancak adli sicil kaydında yer alan Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.04.2012 tarih, 2012/61 Esas, 2012/142 Karar sayılı ilamı ile verilen 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas olduğu ve ilgili hükmün tekerrür esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanık hakkında bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragrafın hükümden çıkartılarak yerine “sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır ceza hükmünü içeren Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/61 Esas ve 2012/142 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nin 188/3. maddesi kapsamında kalan “uyuşturucu ticareti” suçundan hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” paragrafı eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince tekerrüre esas alınan ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 20.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.