Tebliğname No : 2015/45004 - Kanun Yararına Bozma

Kasten yaralama suçundan sanıklar T.. K.. ve F.. Y.."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 62/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmalarına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 231. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kırkağaç Sulh Ceza Mahkemesinin 26/02/2008 tarihli ve 2007/193 esas, 2008/44 sayılı Kararının kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, sanık T.. K.."nin denetim süresi içerisinde suç işlediğinin bildirilmesi üzerine 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince kurulan hükmün açıklanması ile sanığın 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 15/05/2014 tarihli ve 2013/269 Esas, 2014/162 sayılı Kararlarına karşı Adalet Bakanlığı"nın 30.01.2015 tarih ve 2014/2591 – 7490 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10.02.2015 tarih ve 2015/45004 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 1) Sanıklar T.. K.. ve F.. Y.. haklarındaki Kırkağaç Sulh Ceza Mahkemesinin 26/02/2008 tarihli ve 2007/193 Esas, 2008/44 sayılı Kararı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları bakımından yapılan incelemede;
a) Sanık T.. K.."nin nüfus kaydına göre 25/10/1989 doğumlu olup suç tarihi olan 06/08/2007 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu dikkate alındığında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 5560 sayılı Kanun"un 40. maddesi ile değişik 23. maddesi gereğince 3 yıllık bir denetim süresi belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde 5 yıllık bir denetim süresi belirlenmesinde,
b) Sanık F.. Y.."ın nüfus kaydına göre 10/11/1989 doğumlu olup suç tarihi olan 06/08/2007 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu dikkate alındığında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 5560 sayılı Kanun"un 40. maddesi ile değişik 23. maddesi gereğince 3 yıllık bir denetim süresi belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde 5 yıllık bir denetim süresine belirlenmesinde,
c) Her iki sanığında suç tarihi olan 06/08/2007 tarihinde 15-18 yaş aralığında oldukları dikkate alındığında sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan tayin olunan cezalardan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmamış bulunulmasında,
2) Sanık T.. K.. hakkındaki Kırkağaç Sulh Ceza Mahkemesinin 15/05/2014 tarihli ve 2013/269 Esas, 2014/162 sayılı Kararı ile verilen hükmün açıklanmasına yönelik karar bakımından yapılan incelemede, 5560 sayılı Kanun"un 40. maddesi ile değişik 5395 sayılı Kanun"un 23. maddesi gereğince 3 yıllık bir denetim süresi belirlenmesi gerekirken 5 yıllık bir denetim süresine hükmedildiği anlaşılmakla birlikte, sanığın ihbara konu Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 12/11/2012 tarihli ve 2012/220 Esas, 2012/241 sayılı Kararına konu suçu 3 yıllık denetim süresi geçtikten sonra işlediği dikkate alındığında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanamayacağı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tebliğnamenin 1 no.lu bozma görüşünün a ve b bentlerine ilişkin yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen 1 no.lu görüşün a ve b bentleri yerinde görüldüğünden; Kırkağaç Sulh Ceza Mahkemesinin 26/02/2008 tarihli ve 2007/193 Esas, 2008/44 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4 ( d ) maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hüküm fıkrasından "CMK"nin 231/8. maddesi uyarınca 5"er yıl süre ile" ibareleri çıkartılarak yerine, "5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 23. maddesi gereğince 3"er yıllık süre ile" ibarelerinin eklenmesine; hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına,
2) Tebliğnamenin 2 no.lu bozma görüşüne ilişkin yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Kırkağaç Sulh Ceza Mahkemesinin 15/05/2014 tarihli ve 2013/269 Esas, 2014/162 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine,
3) Tebliğnamenin 1 no.lu bozma görüşünün c bendine ilişkin yapılan incelemede;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının üzerine inşa edildiği hüküm, daha sonra davanın düşmesi kararı verildiğinde veya hükmün açıklanması ya da yeni bir hüküm kurulması halinde varlık kazanacağından ve ancak bu halde 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 305 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223. maddeleri uyarınca temyiz edilebilme olanağına kavuşabileceğinden, bu aşamadan önce henüz hukuken varlık kazanmamış bulunan, bu hükmün temyiz merciince denetlenebilme olanağı bulunmamaktadır. Kanun yararına bozma yasa yolunun ise temyiz ve istinaf incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlere karşı başvurulabilen olağanüstü bir kanun yolu olup, amacının ülke sathında uygulama birliğine ulaşılması, hakim ve mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi olup bu kanun yoluna başvurulabilmesi için ilk ve temel koşulun, verilen hüküm veya kararın istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş olmasıdır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 29/06/2010 gün ve 11/70-159, 22/05/2012 gün ve 2011/8-498 Esas, 2012/211 sayılı Kararlarında da açıklandığı üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı sadece CMK"nin 231. maddesinin 5-14 fıkralarında belirtilen suça ve sanığa ilişkin objektif koşulların oluşup oluşmadığı noktasında kanun yararına bozma incelemesine konu olabilecek, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının üzerine inşa edildiği hüküm ise henüz hukuken varlık kazanmadığından incelemeye tabi tutulamayacak, bilahare davanın düşmesi kararı verildiğinde veya hükmün açıklanması ya da yeni bir hüküm kurulması halinde kanun yararına bozma incelemesine konu olabilecektir. Kanun yararına bozma talebinde belirtilen hukuka aykırılığın hükmün içeriğinin denetlenmesini gerektirmesi nedeniyle kanun yararına bozma konusu yapılması olanaklı bulunmadığından ve kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden, Adalet Bakanlığı"nın bu yöndeki kanun yararına bozma talebinin REDDİNE; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 18.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.