MAHKEMESİ : İnegöl 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2015
NUMARASI : 2015/42-2015/92



Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinin doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan B.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere, temyiz edenin sıfatına, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı B...Orman Ürünleri Amb. Hay. Oto. Taş. San. Ve Tic. A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine
2- Dava, iş kazasına uğrayan sigortalı davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ""1)A.. A.. hakkında yöntemince açılmış bir dava bulunmadığından mahkememizce uyulmasına karar verilen Yargıtay bozma ilamında belirtilen hususlar dikkate alınarak bu husustaki davacı talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 2)Davalı B....Orman Ürünleri Ambalaj Hayvancılık Otomotiv Taşımacılık San. ve Tic. A.Ş. ve davalı Ergo Sigorta A.Ş. Yönünden; davacının maddi tazminata ilişkin talebinin kısmen kabulü ile, 4.413,00 tl maddi tazminatın davalı Balcıoğulları Orman Ürünleri Ambalaj Hayvancılık Otomotiv Taşımacılık San ve Tic A.Ş. yönünden talep tarihi olan 06/09/2007 tarihinden itibaren, (davalı E.. A.. yönünden poliçe limiti ile sınırlı olmak ve dava tarihi olan 28/01/2008 tarihinden itibaren), işleyecek yasal faiz ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil olunarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin istemlerinin reddine, 3)Davacının manevi tazminat istemine yönelik; davacının davalı B...Orman Ürünleri Ambalaj Hayvancılık Otomotiv Taşımacılık San ve Tic A.Ş. aleyhine açmış olduğu manevi tazminat davasının kabulü ile, 35.000,00 TL manevi tazminatın talep tarihi olan 06/09/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan tahsil olunarak davacıya verilmesine, davacının davalı E.. A..yönünden manevi tazminat isteminin reddine, karar verilmiştir.
Davacının 06.09.2006 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğradığı olayda, davalı işveren şirketin % 40, davacının % 60 oranında kusurlu oldukları dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
Gerek mülga B.K"nun 47 ve gerekse yürürlükteki 6098 sayılı T.B.K’nun 56. maddesinde hakimin bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi zarar adı ile ödenmesine karar verebileceği öngörülmüştür. Hakimin olayın özelliklerini göz önünde tutarak manevi zarar adı ile zarar görene verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 26.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları tarafların sosyal ve ekonomik durumları paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu olayın ağırlığı davacının sürekli iş göremezlik oranı, işçinin yaşı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, hükmedilecek tutarın manevi tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda olması gerektiği de söz götürmez.
Bu ilkeler gözetildiğinde davacı yararına hükmedilen 35.000,00 TL manevi tazminat fazladır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular ve davacı tarafın kurum tarafından belirlenen % 24,3 oranındaki sürekli iş göremezlik derecsine itiraz etmediği, bu hususun davalı taraf yararına kazanılmış hak oluşturduğu nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
3- Sigortalının pasif devre zararının hesaplanmasında dikkate alınması gereken ücretin açıklanması gerekmektedir. Gerçekten 01.01.2008 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 5615 sayılı yasanın 2.maddesiyle değişik 193 sayılı gelir vergisi kanununun Asgari geçim indirimi başlıklı 32. maddesine göre “Ücretin gerçek usûlde vergilendirilmesinde asgarî geçim indirimi uygulanır. Asgarî geçim indirimi; ücretin elde edildiği takvim yılı başında geçerli olan ve sanayi kesiminde çalışan 16 yaşından büyük işçiler için uygulanan asgarî ücretin yıllık brüt tutarının; mükellefin kendisi için % 50’si, çalışmayan ve herhangi bir geliri olmayan eşi için % 10’u, çocukların her biri için ayrı ayrı olmak üzere; ilk iki çocuk için % 7,5 diğer çocuklar için % 5’i dir. Gelirin kısmi döneme ait olması halinde, ay kesirleri tam ay sayılmak suretiyle bu süreye isabet eden indirim tutarları esas alınır. Asgarî geçim indirimi, bu fıkraya göre belirlenen tutar ile 103 üncü maddedeki gelir vergisi tarifesinin birinci gelir dilimine uygulanan oranın çarpılmasıyla bulunan tutarın, hesaplanan vergiden mahsup edilmesi suretiyle uygulanır. Mahsup edilecek kısmın fazla olması halinde iade yapılmaz. Öte yandan, pasif devre de herhangi bir işte çalışılmasa bile, sigortalının salt yaşamsal faaliyetlerini sürdürmesinin ekonomik bir değer taşıması nedeniyle bundan yoksun kalan bakımından bir zarar oluşacağı ve bu zararın karşılanması amacıyla pasif devre zararının hesaplanması gerektiği, bu zararın hesaplanması sırasında esas alınması gereken ücretin asgari ücret olduğu Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir. Diğer bir deyişle pasif devre zararının hesaplanması sırasında esas alınan asgari ücret, bir çalışmanın karşılığı değil, ekonomik bir değer taşıyan yaşamsal faaliyetlerin sürdürülmesinin karşılığıdır. Bu duruma göre ücretle fiilen çalışanlara uygulanmak için getirilen asgari geçim indiriminin, ücretli bir çalışmanın söz konusu olmadığı pasif devre zararının hesaplanması sırasında dikkate alınamayacağı açıktır.
Somut olayda, hükme esas alınan hesaba ilişkin bilirkişi raporundan pasif dönem zarar hesabı yapılırken asgari geçim indiriminin de hesaplamaya dahil edildiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; davacının pasif dönem zararının hesaplanmasında asgari geçim indirimsiz asgari ücretin gözetildiği yeni bir hesap raporu alınarak, dosyadaki tüm deliller ile birlikte davacı tarafın kurum tarafından belirlenen % 24,3 oranındaki sürekli iş göremezlik derecsine itiraz etmediği, bu hususun davalı taraf yararına kazanılmış hak oluşturduğu ve diğer usuli kazanılmış haklar da gözetilerek bir sonuca varmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Balcıoğulları Orman Ürünleri Amb. Hay. Oto. Taş. San. Ve Tic. A.Ş. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.