MAHKEMESİ : GAZİANTEP 6. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/11/2013
NUMARASI : 2013/687-2013/866

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, davalı ile 26.09.2002 tarihinde boşandıklarını, müşterek çocuk Hidayet"in velayetinin kendisine verildiğini ve boşanma kararı ile birlikte müşterek çocuk için aylık 50,00 TL iştirak nafakasına ve kendisi için de aylık 75,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, yoksulluk nafakasının mahkeme kararı ile 2005 yılında 130,00 TL"ye yükseltildiğini, hükmedilen nafakanın aradan geçen zaman ve günün ekonomik şartları karşısında yetersiz kaldığını ileri sürerek, iştirak nafakasının aylık 400,00 TL "ye, yoksulluk nafakasının aylık 400,00 TL"ye yükseltilmesini ve TEFE artış oranında yıllık artışa karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müşterek çocuk Hidayet"in reşit olması nedeniyle, iştirak nafakası talebi yönünden davanın husumetten reddini, yoksulluk nafakası talebi yönünden ise, davanın esastan reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuk Hidayet için taktir edilen nafakanın arttırılması davasının aktif husumet yönünden reddine, davacı eş için taktir edilen yoksulluk nafakasının arttırılması talebinin kabulü ile Gaziantep 1.Aile Mahkemesinin 2004/196 Esas-2005/263 Karar sayılı ilamı ile taktir edilen 130,00 TL yoksulluk nafakasının takdiren 270,00 TL arttırılarak aylık 400,00 TL"ye çıkartılmasına, bu nafakanın dava tarihinden itibaren başlamak üzere davalı M.. K.."tan alınarak davacı Yeter Kılıç"a verilmesine, arttırılan bu nafakanın dava tarihinden başlamak üzere bundan sonra birer yıllık dönemler için TUİK tarafından yayınlanan ÜFE oranında arttırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz incelemesini yapan Yargıtay 3.Hukuk Dairesince, sair temyiz itirazlarının reddi ile birlikte, davacı lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları, nafakanın niteliği ve özellikle ekonomik göstergelerdeki değişim ile TÜİK"in yayınladığı ÜFE artış oranları nazara alındığında çok olduğu ve TMK.nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmadığı gerekçesiyle, hüküm bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan mahkemece, davanın kısmen kabulü ile birlikte Gaziantep 1.Aile Mahkemesi"nin 2004/196 Esas-2005/263 Karar sayılı ilamı ile taktir edilen aylık 130,00 TL yoksulluk nafakasının taktiren 20,00 TL arttırılarak aylık toplam 150,00 TL"ye yükseltilmesine ve bu nafakanın dava tarihinden başlamak üzere davalıdan alınıp davacıya verilmesine, arttırılan bu nafakanın dava tarihinden başlamak üzere bundan sonraki 1 yıllık dönemler için TÜİK tarafından yayınlanan ÜFE oranında arttırılmasına karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay"ın bozma ilamına uyulması ile bozma ilamı lehine olan taraf yararına bir usuli hak doğmaktadır. Mahkemece yapılacak iş, bozma ilamına uyulduktan sonra davaya konu yoksulluk nafakasının TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması olmalıdır.
O halde; yoksulluk nafakasının niteliği ve takdir edildiği tarih gözetilerek, nafakanın TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken, ÜFE oranı dikkate alınmadan düşük oranda nafaka takdiri hatalı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.