MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesi:
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibariyle hüküm tarihinde yürülükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ... ve müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen mahkumiyet hükmünün ve sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanıklar hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Temel cezanın tayininde dayanılan gerekçelere göre takdir hakkı kullanılarak hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırdan belirlenmesine ve aynı gerekçelerle adli para cezasının da alt sınırdan belirlenmesinin istenmesine karşılık zuhulen 5 gün adli para cezası yerine 60 gün adli para cezası şeklinde hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanık ... ve müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nın 165/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünden “60 gün” ibaresinin çıkarılarak, yerine “5 gün”, 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünden “50 gün” ibaresinin çıkarılarak, yerine “4 gün” ve 52. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “1.000,00 TL” ibaresinin çıkarılarak, yerine “80 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sonuç doğrudan adli para cezasının 80,00 TL olarak belirlenmesi suretiyle, hükümden "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3)Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını istemesi karşısında; işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan yapılan uygulamada sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırıma çevrilmesi gerekip gerekmediği hususunun tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.