MAHKEMESİ : Pazar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2012/303-2013/115

G.. K.. ile İ.. A.. aralarındaki katılma alacağı davasının kabulüne dair Pazar 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 14.03.2013 gün ve 303/115 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, tarafların evliyken 2010 yılında boşandığını, davacının öğretmen olup evlilik birliği içinde 2009 yılında edinilen R plaka sayılı aracın edinilmesinde davacıya ait 2.000 TL"lik ziynet eşyası ve davacının maaşının kullanıldığını açıklayarak fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 8.000 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 28.01.2013 tarihli dilekçesiyle talebini aracın değerinin yarısı olan 10.550 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davacının ne şekilde katkıda bulunduğunu ispatlaması gerektiğinden davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacı ziynetleri ile katkısını ispat edememişse de, tarafların her ikisi öğretmen olup aracın yarı yarıya paylaştırılması gerektiğinden 10.550 TL nin karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesi üzerine; Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 22.03.2006 tarihinde evlenmiş, 17.02.2010 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 13.12.2010 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Başka mal rejimi seçilmediğinden; taraflar arasında evlilik tarihinden mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açılma tarihine kadar TMK"nun 202 ve devamı maddelerine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Dava dilekçesinin içeriği, tarafların yargılama aşamasındaki beyanları ve tescil kaydına göre 41 RS 6028 plaka sayılı araç 21.01.2009 tarihinde edinilmiş olup dava, aracın alımına kişisel maldan yapılan katkıdan kaynaklanan değer artış payı ve katılma alacağı isteğine ilişkindir. 4787 sayılı Aile Mahkemeleri"nin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun"un 4. maddesi; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere aile hukukundan (TMK"nun m.118-395) kaynaklanan bütün davalara Aile Mahkemesi"nde bakılacağı hükme bağlamıştır. Aile mahkemesi kurulmayan yerlerde ise, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"nca belirlenen Asliye Hukuk Mahkemelerinde davanın Aile Mahkemesi sıfatıyla görülüp karara bağlanması gerekir (Yargıtay HGK"nun 16.11.2005 tarih ve 2/673-617 sayılı kararı). Görev, kamu düzenine ilişkin olup mahkemece yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir.
Bu açıklama karşısında; davaya Aile Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, görev hususu nazara alınmaksızın Asliye Hukuk Mahkemesi olarak yargılamaya devam edilip yazılı gerekçeyle davanın esası hakkında hüküm verilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve kanuna aykırı görülen hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre işin esasına yönelik hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 181,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 12.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.