MAHKEMESİ : İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 30/10/2013
NUMARASI : 2013/11-2013/254

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili banka bünyesinde devren birleştirilen T.. A.Ş ile davalı şirket arasında imzalanan Genel Kredi Sözleşmesine diğer davalıların müteselsil kefil olduklarını, kredi sözleşmesinden kaynaklanan borcun ödenmemesi üzerine 26.09.2011 tarihli ihtarnamenin gönderildiğini, ihtarname sonuç vermeyince İstanbul 11. İcra Müdürlüğü"nün 2011/21245 sayılı dosyasından icra takibi başlatıldığını, davalıların itirazları ile takibin durduğunu belirterek, itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı asıl borçlu şirket ve M.N. D. vekili, davanın görülmesinde müvekkillerinin adresi olan Mersin Mahkemelerinin yetkili olduğunu, alacağın zamanaşımına uğradığını, davanın esas yönünden de haksız olduğunu, zira teminat mektubunun muhatap tarafından nakde çevrilmediğini, davacı bankanın teminat mektubundan kaynaklanan bir kaybının bulunmadığını savunarak davanın reddi ile kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı F.. A.., yetki itirazında bulunmuş, yetkili mahkemenin Mersin Mahkemeleri olduğunu belirtmiş, alacağın da zamanaşımına uğradığını bildirerek davanın reddi ile kötüniyet tazminatı talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, teminat mektubu komisyonu olarak davacı banka tarafından talep edilen her devre için 30,00.TL komisyon miktarının sözleşmeye aykırı ve fahiş olduğu, bu nedenle bilirkişi raporundaki hesaplama şeklinin doğru olduğu, takip tarihi itibariyle talep edilebilecek nakdi komisyon alacağının 207,45 TL olduğu, ayrıca 241,59 TL masrafın da talep edilebileceği, deposu gereken teminat mektubu bedelinin ise 280,00 TL olduğu, ayrıca belirlenen asıl alacak miktarına takip tarihinden 01.07.2012 tarihine kadar yıllık % 44 oranında temerrüt faizi ve faize % 5 gider vergisinin talep edilebileceği, 01.07.2012 tarihinden itibaren Türk Borçlar Kanununun 120. maddesi gereğince belirlenecek ticari temerrüt faizinin üst sınırının (avans faizi oranının iki katı) uygulanması gerektiği, asıl borçlunun bu miktarların tamamından sorumlu olduğu, davalı kefiller F.. A.. ve M.N.D. kefalet limitleri 280,00.TL olduğundan takip tarihi itibariyle ancak 280,00.TL "lik nakdi alacaktan sorumlu tutulabilecekleri, kabul edilen nakdi alacak miktarının belirli ve likit bulunduğu gerekçesiyle, tahsilde tekerrür etmemek üzere davalıların İstanbul 11. İcra Müdürlüğü"nün 2011/21245 sayılı takibine itirazlarının kısmen iptaline, nakdi alacak yönünden davalı asıl borçlu şirket hakkında takibin 449,04.TL üzerinden, davalı kefiller F.. A.. ve M.. D.. yönünden ise 280,00.TL üzerinden devamına, bu miktarlara takip tarihinden 01.07.2012 tarihine kadar yıllık % 44 oranında, sonrasında avans faizinin iki katı oranında (yıllık % 44 oranı aşılmamak kaydıyla) temerrüt faizi ve faizlere % 5 gider vergisi uygulanmasına, gayrinakit alacak (depo talebi) yönünden takibin asıl borçlu şirket hakkında 280,00 TL "nin bankanın faizsiz bir hesabında depo ettirilmesi için devamına, takip sırasında tazmin edilmesi halinde tazmin tarihinden itibaren avans faizinin iki katı oranında (%44 oranı aşılmamak kaydıyla) temerrüt faizi ve faize % 5 gider vergisi uygulanarak tahsiline, kabul edilen nakti alacak kısmı belirli ve likit bulunduğundan % 40 icra inkar tazminatı tutarı 179,61.TL "nin (davalı kefiller F.. A.. ve M.N.D. yönünden 112,00.TL ile sınırlı olmak kaydıyla) davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, mahkeme kararı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, hükme esas alınan bilirkişi raporuna gerekçelerini de göstererek itiraz etmiştir. Mahkemece, itirazlar konusunda bilirkişiden ek rapor alınması gerekirken, itirazlar karşılanmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gibi, kabule göre de dava konusu işin ticari iş olması nedeni ile TTK."nın 8. maddesi gereğince faiz oranı serbestçe kararlaştırılabileceğinden TBK"nın 88 ve 120. maddeleri hükümleri de uygulanamayacağının gözetilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.