MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada;
Davacı; 266 parsel sayılı taşınmazdaki davalıya ait 20/60 payı cebri icra yoluyla alacaklarına mahsuben açık arttırmada satın almaları üzerine 11.10.2001 tarihinde adlarına tescil edildiğini, açtıkları ortaklığın giderilmesi davası sonucu taşınmazın satışına karar verildiğini, 14.5.2010 tarihinde ihale yoluyla dava dışı ..."a geçtiğini, davalıya ait payı satın almalarına rağmen taşınmazın davalı tarafından tarla olarak kullanıldığını, ihtarname keşide ettikleri halde sonuç alamadıklarını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutup 2007 ila 14.05.2010 tarih aralığı için toplam 5.808TL ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, çekişmeli yeri 2001 yılından bu yana kullanmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının taşınmazın 2007 yılından itibaren davalı tarafından kullanıldığını ispatlayamadığı, ancak Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/4 Değişik İş sayılı tespit dosyasında yapılan keşifte davalının imzalı beyanında “taşınmazın bir bölümüne 2009 yılında buğday ektiğini, öncesinde kullanmadığını” bildirdiği, anılan beyanın davalıyı bağlayacağı gerekçesiyle 2009 yılındaki buğday ekiminden elde edilen gelirden 20/60 paya karşılık gelen 1.134TL "nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
KARAR

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, özellikle taşınmazın 2007 ve 2008 yıllarında davalı tarafından kullanıldığı ispatlanamadığına, ancak Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/4 Değişik İş sayılı dosyasında yapılan keşifte dinlenen yerel bilirkişi ..."un ve davalının imzalı beyanlarından taşınmazın bir bölümüne 2009 yılında davalı tarafından buğday ekildiği saptanmak suretiyle 2009 yılı için bilirkişi incelemesiyle belirlenen ecrimisile hükmedilmesinde isabetsizlik bulunmadığına göre davacı ve davalının temyiz itirazları yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA,Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı 53,16 TL bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11.02.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.