Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/215 Esas 2022/474 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair...3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.02.2021 tarihli ve 2020/18 Esas, 2021/99 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 25.10.2021 tarihli ve 2021/16521 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2021 tarihli ve 2021/132254 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/1. maddesindeki "Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez." şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun'un 58/3. maddesindeki "Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse hapis cezasına hükmolunur." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, mahkemece mükerrir kabul edilen sanık hakkında anılan Kanun'un 86/2. maddesi uyarınca hüküm kurulurken hapis cezasının seçilmesi gerektiğinin dikkate alınmamasında,
2) Kabule göre;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 26.06.2019 tarihli ve 2019/29870 Esas, 2019/10061 Karar sayılı ve Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 14.01.2020 tarihli ve 2019/13304 Esas, 2020/496 Karar sayılı ilamların da belirtildiği üzere, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında adlî para cezasına hükmedilmesi karşısında, anılan Kanun'un 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

İncelenen dosyada; sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezası tercih edildikten sonra 5237 sayılı TCK'nin 50/1-a. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmek suretiyle 5237 sayılı TCK'nin 50/2. maddesine de aykırı davranılmıştır. Sonuç cezanın adlî para cezası olması karşısında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması gerekirken, sonuç adli para cezasına tekerrür hükümleri uygulandığından kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen (2) numaralı düşünce yerinde görüldüğünden;...3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.02.2021 tarihli ve 2020/18 Esas, 2021/99 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, hüküm fıkrasındaki tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkarılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.