Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/261 Esas 2022/465 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Mağdur ...’ı kasten yaralama suçundan sanıklar ... ve ... ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 24 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2019 tarihli ve 2018/386 Esas, 2019/789 Karar sayılı kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 01.11.2021 tarihli ve 2021/15694 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2021 tarihli ve 2021/134268 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; mağdur ...'ı, silahtan sayılan bıçakla kemik kırığına ve yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralayan sanıklar hakkında, birden fazla nitelikli halin (5237 sayılı Kanun’un 87/1-c ve 87/3) aynı olayda gerçekleşmesi nedeniyle, anılan Kanun'un 61. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi gerektiği dikkate alınarak daha ağır cezayı gerektiren suç olan, yüzde sabit iz oluşacak şekilde yaralama nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son maddeleri gereğince ceza tayini gerektiği ve 5237 sayılı Kanun’un 87/3. maddesinin olayda uygulama yerinin bulunmadığı gözetilerek anılan Kanun’un 86/1. maddesine göre alt sınırdan uzaklaşılarak ceza belirlenmesinden sonra aynı Kanun’un 86/3-e ve 87/1-c maddelerine göre cezanın artırılması, bulunan cezanın 5 yılın altında kalması halinde 5237 sayılı Kanun’un 87/1-son maddesine göre 5 yıla çıkarılması yerine anılan Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/3. maddeleri tatbik edilerek hatalı uygulama yapılmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararların bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıkların eylemi sonucu mağdurdaki yaralanma ile ilgili olarak D... Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp ABD tarafından düzenlenen 11.05.2018 tarihli adli raporda; “...diş kaybının sabit ize neden olduğunun” belirtilmesinin ardından aynı yerden alınan 21.05.2019 tarihli adli raporda ise protez yapıldığından bahisle önceki diş kaybının sabit ize neden olmadığı bildirilmiştir. Anılan raporlardaki açıklamalara göre mağdurun yaralanmasının yüzünde sabit ize neden olup olmadığına ilişkin oluşan tereddütün mağdurun ve tüm tedavi evraklarının Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesine sevki ile tereddüt giderilecek ve TCK'nin 86. ve 87. maddelerini kapsayacak şekilde yeniden adli rapor alınması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerekmektedir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce değişik gerekçe ile yerinde görüldüğünden; sanıklar ... ve ... ... hakkında mağdur ...’ı kasten yaralama suçundan... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2019 tarihli ve 2018/386 Esas, 2019/789 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.