MAHKEMESİ : KÜÇÜKÇEKMECE 5.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/11/2013
NUMARASI : 2012/1064-2013/862

Taraflar arasında görülen iştirak nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 23.12.2012 günü boşandıklarını, müşterek çocuğun velayetinin babaya verildiğini, çocuğun giderlerine davalı annenin de geliri ölçüsünde katılması gerektiğini belirterek; aylık 500,00 TL iştirak nafakasının davalı anneden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkilinin işsiz olduğunu iddia ederek; davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek; aylık 250,00 TL iştirak nafakasının davalı anneden tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; iştirak nafakası istemine ilişkindir.
Kural olarak velayet hakkı kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine "gücü" oranında katkıda bulunması gerekir. (TMK m.182) Bununla birlikte çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin ana ve baba tarafından müştereken karşılanması ilke olarak kabul edilmiştir. (TMK.m.327)
Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir. (TMK m.329/1)
Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun varsa gelirleri de gözönünde bulundurulur. (TMK m 330/1)
Buna göre iştirak nafakası tayin edilirken mahkemece; çocuğun yaşının, eğitim durumunun, günün ekonomik koşullarındaki paranın alım gücünün ve anne babanın ekonomik ve sosyal durumlarının göz önünde bulundurulması gerekir.
Bu bilgiler ışığında somut olaya bakıldığında; 10.02.1998 tarihinde evlenen tarafların bu evlilikten 11.10.1999 tarihinde bir erkek çocuklarının doğduğu, 05.03.2012 tarihinde kesinleşen boşanma ilamıyla birlikte müşterek çocuğun velayetinin babaya verildiği, babanın 11.12.2012 tarihinde eldeki davayı açtığı, muhasebeci olan davacı babanın 2.000,00 TL aylık gelirinin olduğu ve 900,00 TL kira ödediği; davalı annenin özel bir şirkette muhasebeci olarak çalışmakta iken 31.01.2013 günü iş akdinin feshedildiği ve almakta olduğu aylık 619,00 TL işsizlik maaşı dışında bir gelirinin bulunmadığı, aylık 650,00 TL kira ödediği ve tek başına yaşadığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; davacı babanın tespit edilen ekonomik ve sosyal durumu, nafakanın niteliği, müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu ve ihtiyaçları, hali hazırda aylık 619,00 TL işsizlik maaşı dışında bir geliri olmayan davalı annenin ekonomik durumu nazara alındığında; hükmedilen nafaka miktarı çok fazla olup, TMK"nın 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamış, daha uygun miktarda bir nafakaya hükmedilmesi için hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.