MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nun 157/1, 35/2, 62, 50/1-a, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlünün 17/04/2008 tarihli hükme karşı eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili ceza dairesi olduğundan, Tavas Asliye Ceza Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği 10.11.2017 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen hüküm, 17/06/2008 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de, daha önce bu adreste usulüne uygun biçimde yapılmış bir tebligat bulunmadığı, yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; sanığın 09/11/2017 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğunun kabulüyle yapılan temyiz incelemesinde;
Dolandırıcılık suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin aynı kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.