MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ...... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03.03.2014 tarih ve 2014/3-2014/43 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi........... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait ...... markasının herhangi bir yerde kullanılabilmesi için müvekkili ile marka sözleşmesi yapılması gerektiğini, davalı şirketin katıldığı......"nın ..... ...... Bölge Başkanlığı nezdinde yapılan............i ve ... ... ihalesine sunmuş olduğu ...... İmalata ......... ve ...."na Uygunluk Belgesinde tahrifat yapıldığı ve sahte belgeyle ihaleye girildiğinin tespit edildiğini, bu konu ile ilgili ceza davasının açıldığını, davalının bu eyleminin müvekkilinin marka hakkına tecavüz teşkil ettiğini ve müvekkilini maddi-manevi zarara uğrattığını ileri sürerek, müvekkilinin markasına yapılan tecavüzün önlenmesini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.901,25 TL maddi, 7.605,00 TL manevi tazminatın davalıdan faizi ile tahsilini, hükmün ilanını, savcılığa şikayet ve yargılama giderlerinin davalıya yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili tarafından herhangi bir şekilde ...... belgesi üzerinde bir sahtecilik yapılmasının söz konusu olmadığını, tahrifat yapıldığı iddia edilen belgenin çıkartılmasının çok zor ve pahalı olmadığını, müvekkilinin birçok ...... belgesine sahip olduğunu, davacı taleplerinin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 13.09.2013 tarih, 2012/18102 E. 2013/15570 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne, 1.901,25 TL maddi ve takdiren 1.901,25 TL manevi tazminatın, 12.02.1998 tarihinden itibaren işletilecek bankalarca bir yıllık mevduata uygulanan en yüksek faiz oranını geçmemek üzere avans faizi uygulanmak suretiyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ve davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 65,05 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.