MAHKEMESİ : ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 29/05/2014 tarih ve 2013/479-2014/393 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi........... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında iki ayrı genel kredi sözleşmesi imzalandığını, diğer davalıların bu sözleşmeleri kefil sıfatıyla imzaladıklarını, kullandırılan kredilerin vadesinde ödenmemesi üzerine hesabın kat edilerek davalılara ihtarname gönderildiğini, alacağın tahsili için davalılar aleyhine icra takibi başlatıldığını, takibin davalıların itirazı üzerine durduğunu, itirazın iptali davası açılmadığını ileri sürerek dava tarihi itibariyle 92.272,53 TL asıl alacak, 101.04 TL masraf, 1.053.090,18 TL %135 oranı üzerinden hesaplanan faiz, 52.654,51 TL %5 BSMV olmak üzere toplam 1.198.118,26 TL’nın dava tarihinden itibaren asıl alacağa işletilecek %135 temerrüt faizi ve %5 BSMV ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş; birleşen davanın reddini istemiştir.
Davalılar.. ve....... vekilleri, borcun zamanaşımına uğradığını ve istenen faizin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemiz"in 15.11.2012 tarih, 2011/11344 E. 2012/18246 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, tüm davalılar yönünden temerrüt tarihinin 03/12/2001 olarak dikkate alınması gerektiği, kesinleşmiş olan % 95 akdi ve % 125 temerrüt faiz oranları dikkate alınarak yapılan hesaplama sonucunda davacının alacağının, tüm davalılar açısından 98.945,94 TL ana para olmak üzere toplam 1.186.104,04 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, kefil, kefalet limiti ve kendi temerrüdünün hukuki sonuçlarından sorumlu ise de, kefilin ödeyeceği miktarın asıl borçlunun ödeyeceği miktarı geçemeyecek olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 13.01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.