MAHKEMESİ : ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ...... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/07/2014 tarih ve 2014/177-2014/263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı....... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .......tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin ihtara rağmen yapılamayan 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 ve 2013 yıllarına ilişkin genel kurul toplantısının acilen yapılması için belirtilen gündemle müvekkiline toplantıya çağrı yetkisi verilerek şirketin olağanüstü genel kurul yapmasına izin ve yetki verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı......, talebin reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket, davacı iddialarının doğru olduğunu, talebin yerinde olduğunu belirtmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu şirketin 2008 yılından itibaren genel kurul toplantılarının yapılmadığı, bu durumun şirketin işleyişini ve geleceğini olumsuz yönde etkilediği, şirketin yasalara uygun faaliyetinin devamının sağlanması için ortaklar kurulu toplantısının yapılması gerektiği, davalı...."ye bu davada husumet yöneltilemeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 6102 Sayılı TTK"nın 410 maddesine göre davalı şirketle ilgili olarak kararda belirtilen gündem maddelerinin görüşülebilmesi için davacıya olağanüstü toplantıya çağrı yapması için yetki verilmesine, davacının diğer gündem maddeleri ile ilgili taleplerinin reddine, davalı...... hakkında açılan davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı..... vekili temyiz etmiştir.
Dava, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 410/2. maddesine dayalı olarak davalı şirketin genel kurulunun toplantıya çağrılmasına izin istemine ilişkin olup, belirtilen yasa hükmü gereğince mahkemenin bu konuda vereceği kararlar kesin niteliktedir. HUMK’nın 432/4. maddesine göre, temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bu konuda karar verebileceğinden, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı..."ye iadesine, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.