MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
22/10/2013 tarihli oturumda sanıkların müdafiinin yüzüne karşı açıklanan kısa kararda, “Mahkememize 7 gün içinde verilecek bir dilekçe ile Yargıtay" da temyiz yolu açık olarak” şeklinde yasa yolunun belirtildiği; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 13.12.2011 gün ve 247/261 sayılı kararı ışığında, mesleği avukatlık olan sanık müdafiinin temyiz yöntemini ve temyiz etmediği takdirde kararın kesinleşeceğini bilecek konumda olduğu ve bu nedenle yasa yolu açıklamasının T.C. Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 291. maddelerinde öngörülen biçim ve yönteme uygun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükme "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.