MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık ...’nın temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Sanığın 18/06/2019 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 19/06/2019 tarihli, 2019/145 Esas, 2019/253 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yüze karşı 25/04/2019 tarihinde verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 18/06/2019 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteğinin ve yerinde görülmeyen eski hale getirme isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve kasten yangın çıkarma suçundan verilen hapisten çevrili 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/02/2012 tarih ve 2011/554 Esas, 2012/112 Karar sayılı ilamı tekerrüre esas olduğu halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dairemizin 16/01/2019 tarihli bozma ilamından önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 29/12/2015 tarihli kararda sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1 ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezası ile iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan aynı Kanun’un 116/4, 119/1-c ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanık lehine infaz bakımından kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma üzerine verilen 25/04/2019 tarihli kararda, hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 143/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan aynı Kanun’un 116/2-4 ve 119/1-c maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1. maddeleri uyarınca tayin olunan 2 yıl 6 ay hapis ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4 ve 119/1-c maddeleri uyarınca tayin olunan 2 yıl hapis cezalarının, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, sırasıyla 2 yıl 1 ay hapis cezası ve 1 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden infazlarının yapılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.