Esas No: 2021/13069
Karar No: 2022/398
Karar Tarihi: 20.01.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/13069 Esas 2022/398 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2021/13069 E. , 2022/398 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : 1- Sanık ... hakkında katılanlar ..., ..., ...'ya karşı tehdit suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 25/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı,
2-Sanık ... hakkında katılanlar ..., ..., ...'ya hakaret suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 129/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nin 223/ 4-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar,
3-Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'e karşı yönelik tehdit suçundan; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar,
4-Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar,
5-Sanıklar ..., ... hakkında katılanlar ... ve ...'e yönelik tehdit suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 106/2-c, 43, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası,
6-Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'e yönelik tehdit suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 106/2-c, 43, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası,
7-Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 861/, 86/3-e, 87/1-a-son, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası,
8-Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 861/, 86/3-e, 87/1-a-son, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık ... müdafii, katılan sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafii
TÜRK MİLLETİ ADINA
Katılan sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafiinin 17.06.2015 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden; sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'e karşı yönelik tehdit, sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararları, sanıklar ..., ..., ... hakkında katılanlar ... ve ...'e yönelik tehdit, sanıklar ... ile ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararlarını sanık sıfatıyla, yine sanık ... hakkında katılanlar ..., ..., ...'ya karşı tehdit suçundan verilen beraat kararını ve hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararı katılan sıfatıyla temyiz ettiği, katılan sanık ... müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesinde ise sadece katılan sıfatıyla temyiz talebinde bulunduğu, katılan ...'in karar tarihinden sonra temyiz incelemesinden önce 07.06.2018 tarihinde vefat ettiği, mahkemece gerekçeli kararın katılanın mirasçılarına usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen katılanın mirasçılarının süresi içerisinde temyiz isteminde bulunmadıkları anlaşılmakla bu kapsamda yapılan incelemede
1) Katılan ... vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
UYAP sisteminden alınan güncellenmiş nüfus kayıt örneğine göre, katılan ...'in hükümden sonra, temyiz incelemesinden önce 07.06.2018 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nin 243. maddesi uyarınca katılmanın hükümsüz kalacağı gözetilerek, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 22.04.2021 tarihli ve 2021/6049 Esas-2021/7452 Karar sayılı ilamı ile katılanın mirasçılarına hükmü temyiz etme imkanı tanınması için gerekçeli kararın tebliğine karar verildiği, mahkemece gerekçeli kararın katılanın mirasçılarına usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen katılanın mirasçılarının süresi içerisinde temyiz isteminde bulunmadıkları ve kamu davasına katılma yönünde iradelerini ortaya koymadıkları anlaşılmakla, katılanın hükmü temyiz ettikten sonra ölmesiyle 5271 sayılı CMK'nin 243. maddesi uyarınca katılmanın hükümsüz kalması ve mirasçılarının da katılanın haklarını takip etmek üzere davaya katılmamaları karşısında, katılan vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ...'e karşı yönelik tehdit, sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçlarından verilen kararlara yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün, 2009/13 Esas-12 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında verilen 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
3) Sanıklar ... ile ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanıklar ... ile ...'nin suçlarının sübutu kabul, sanık ... yönünden cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafinin sübuta, haksız tahrik uygulanması gerektiğine, yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi ile,
a. Katılan hakkında ... Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen 03.09.2013 tarihli adli raporda "duyularından veya organlarından birisinin zayıflaması veya
../..
S/4
yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı hususunda görüş bildirilebilmesi için olay tarihinden 18 ay sonra kişinin Ortopedi Uzmanı tarafından muayene edilerek fonksiyon kısıtlılığı olup olmadığı hususunda düzenlenecek raporun tarafımıza gönderilmesi gerektiği" şeklinde belirtildiği, mahkemece bu hususlar yerine getirilerek evrakların gönderilmesi üzerine ... Adli Tıp Kurumu tarafından 24.02.2015 tarihli raporun düzenlendiği ancak rapor içeriğinin "kasten yaralama" suçu bakımından hüküm kurmaya elverişli nitelikte olmayıp olayın sehven "trafik kazası" olarak değerlendirildiği ve yaralanmanın "iş gücü kaybının yüzde 25 olduğu" şeklinde nitelendirildiği anlaşılmakla, katılanın olaydan sonra vefat ettiği de göz önününde bulundurularak katılanın yaralanmasına ilişkin tüm tedavi evraklarının en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, özellikle katılanın yaralanmasının duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda değerlendirme yapılarak, 5237 sayılı TCK'nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz rapor ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanıkların ceza miktarları yönünden kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
4) Sanıklar ..., ... ile ... hakkında katılanlar ... ve ...'e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
a. ...Cumhuriyet Başsavcılığının 19.11.2013 tarihli 2013/269 numaralı iddianamesinde katılanlar ... ve ...nin jandarma karakoluna gitmek amacıyla yolda oldukları sırada sanıklar ... ... ve ...'nin araçlarıyla katılanlara ait aracın yolunu keserek durdurdukları, sanık ...'ın araçtan inerek adli emanetin 2013/91 sırasına kayıtlı av tüfeğini katılan ...'ye doğrulttuğu, sanıklar ... ve ...'ın da ...'a "ateş et öldür bunları" şeklinde bağırdığı, sanıklar ... ... ile ...'ın katılanlar ... ve ...yi araçtan indirmeye çalıştıkları, katılan ...'nin yolun dışına şarampol kenarına çıkmak suretiyle yoluna devam ettiği, akabinde katılanlar ... ve ...nin jandarma karakoluna geldikleri sırada sanıklar ... ... ile ...'ın da araçlarıyla geldikleri, karakolun önünde sanık ...'ın diğer sanıklar ... ve ...'a "öldürün bunları, birşey olmaz, ...komutanı adamım" şeklinde bağırdığı devamında sanık ... ve ...'ın katılan ...'yi yaraladıkları, sanık ... ve ...'ın da katılan ...'yi yaraladıkları şeklindeki iddialara ilişkin olay iki aşamalı şekilde anlatılarak sanıklar hakkında kamu davası açıldığı; mahkemece hüküm kurulması sırasında karakol bahçesinde saldırı yaşanırken aynı zamanda sanıklar ..., ... ile ...'ın fikir ve eylem birliği içinde mağdurlar ... ile ...ye ölüm içerekli sözler söyleyerek 5237 sayılı TCK'nin 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişi ile tehdit suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildiği, iddianamede bahsi geçen ilk olay hakkında değerlendirme yapılmadığı, sanıkların katılanlara yönelik hangi tehdit sözünü söyledikleri, ne şekilde iştirak iradesiyle hareket ettikleri ve mahkumiyet kararının verilmesinde hangi delillere itibar edildiğinin belirtilmediği, yine mahkemenin kabulüne göre sanıkların tehdit eylemlerini katılanlar ... ve ...ye yönelik kasten yaralama eylemi sırasında gerçekleştirildiğinin belirtildiği, bu haliyle tehdit eylemlerinin kasten yaralama suçlarının unsuru mu yoksa ayrı suç mu oluşturduğunun tartışılması gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükmü kurulması,
b. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
5) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat ve hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararlara yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kayıt örneğine göre, sanığın mahkemenin hüküm tarihinden sonra, temyiz inceleme tarihinden önce 07.06.2018 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, bu durumun mahkemesince araştırılarak, kamu davalarının 5237 sayılı TCK'nin 64. maddesi uyarınca düşürülüp düşürülmeyeceğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar ..., ..., ... ve ... vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.