Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12102 Esas 2022/425 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli yağmaya teşebbüs
HÜKÜM : ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/07/2019 tarih ve 1999/35 Esas, 1998/307 sayılı ek kararı ile; 765 sayılı TCK'nin 450/7, 62, 59/2, 31. ve 33. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay ağır hapis ve 765 sayılı TCK'nin 497/2, 61, 59/2, 31. ve 33. maddeleri uyarınca 5 yıl 6 ay 20 gün ağır hapis cezasına ilişkin kararın ortadan kaldırılmasına ve hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonucunda; 5237 sayılı TCK'nin 82/1-h, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl 10 ay hapis ve 5237 sayılı TCK'nin 149/1-a-c-h-d, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü hakkında, mahalli mahkemece yapılan uyarlama yargılaması sonucu verilen ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/07/2019 tarih ve 1999/35 Esas, 1998/307 sayılı ek kararının hükümlü ... müdafii tarafından süresi içinde temyiz edilmekle hükümler ile ilgili evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Uyarlama yargılaması sonucu verilen ek kararın temyize tabi olduğu anlaşılmakla;

1) Hükümlü savunmanının itiraz ve istinaf başvurusu üzerine, ek karara yapılan itirazın reddine ilişkin olarak verilen ... Bölge Adliye Mahkemesinin 14/10/2019 ve ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/12/2019 tarihli kararları hukuki değerden yoksun kabul edilmiştir.
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.01.2007 tarih, 2007/3-9 Esas ve 2007/18 sayılı Kararında belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK'nin 232/6 ve 34/2. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesine göre kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şekli kuşkuya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerektiği halde; ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin gerekçeli ek kararında, kararın itiraz yoluna tabi olduğu gösterilmek suretiyle muhattabının kanun yolu belirlenmesi hususunda yanıltılmış olması karşısında; hükümlü müdafiinin 10/07/2019 tarihli itiraz dilekçesinin CMK’nin 264.maddesi uyarınca temyiz dilekçesi olarak kabulüyle yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümlü hakkında, 765 sayılı TCK'nin 450/7, 62, 59/2, 31 ve 33. maddeleri ile 497/2, 61, 59/2, 31 ve 33. maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18/10/2000 tarih ve ... sayılı ilamı ile ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nin 7. ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu kurulan hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlü müdafinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
1) Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
2) Nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise; hükümlü hakkında suça teşebbüs nedeniyle TCK’nin 35. maddesi uyarınca ¾ oranında indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup; hükümlü müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu nedenle hükmün 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 20/01/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.