MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Orman Yönetimi 28/01/2015 harç tarihli dilekçesi ile; ... ili, ...nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılıp 30/12/2014 günü askı ilanına çıkarılan 6831 sayılı Orman Kanunu ve aynı kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B uygulama çalışmalarının incelenmesinde, 1976 yılı hava fotoğraflarına bakılarak XII – XXII, XXIII, XXX, XXXI, XXXII, XL, XLI, XLIII, XLIV, XLV, XLVI, XLVII ve XL nolu 2/B parsellerinin kısmen orman vasfı taşıdığının tespit edildiğini ileri sürerek 94 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılan 30/12/2014 aski ilan tarihli kadastro tespitinin iptaline, orman olan kısımların orman sınırları içerisinde bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, 3402 sayılı Kadastro Kanununun Ek 4. maddesine göre 2/B çalışmalarında Hazine adına yapılan tespitlerin kesin olduğu, tespitin beyanlar hanesine yönelik dava açılabileceği, davacı tarafından beyanlar hanesine yönelik bir davanın açılmadığı, orman tahdit komisyonları tarafından yapılan çalışmalara karşı orman idaresinin dava açmada hukukî yararı bulunmadığı gibi husumet ehliyetinin de bulunmadığı anlaşılmakla davanın husumet yokluğu nedeniyle usûlden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 6 aylık askı ilân süresi içinde açılan 2/B uygulamasına itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde dava tarihinden önce 3116 sayılı Kanuna göre 1941 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile daha sonra 30/12/2014 tarihinde ilan edilen 3116 sayılı Kanuna göre sınırlaması yapılmış ormanlarda 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B madde uygulama çalışmaları ile henüz sınırlandırılması yapılmamış ormanların kadastrosu ve 2/B madde uygulaması vardır.
Mahkemece, davanın husumet yokluğu nedeniyle usûlden reddine karar verilmiş ise de bu değerlendirmesi yerinde değildir.
Şöyle ki; eldeki dava, Orman Yönetimince açılan ve ... ili, ... nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılıp 30/12/2014 günü askı ilanına çıkarılan orman çalışmasına ilişkin olup mahkemece dava edildiği belirtilen çalışmaya ilişkin hiçbir evrak dosya kapsamına alınmadığı gibi yörede 3116 sayılı Kanuna göre 1941 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosuna ilişkin bir kısım evrakların getirilmesi ile yetinilmiş ve başkaca herhangi bir araştırma yapılmaksızın 3402 sayılı Kadastro Kanununun Ek 4. maddesine göre 2/B çalışmalarında Hazine adına yapılan tespitlerin kesin olduğu, tespitin beyanlar hanesine yönelik dava açılabileceği, davacı tarafından beyanlar hanesine yönelik bir davanın açılmadığı, orman tahdit komisyonları tarafından yapılan çalışmalara karşı Orman Yönetiminin dava açmada hukukî yararı bulunmadığı gibi husumet ehliyetinin de bulunmadığı gerekçesi ile davanın husumet yokluğu nedeniyle usûlden reddine karar verilmiş, Dairenin 26/02/2018 günlü geri çevirme kararı sonrasında
dosya kapsamına alınan belgelerden çekişmeli taşınmazların bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanunun 5831 sayılı Kanunla eklenen Ek 4. maddesine göre kullanım kadastrosu veya 2/B güncelleme çalışması yapılmadığı anlaşılmış, 01/10/2018 günlü geri çevirme kararı ile de yörede yapılan orman tahdidi ve 2. madde uygulama çalışmalara ilişkin belgeler kapsama alınmıştır.
Tüm bu belgeler ve dosya kapsamının incelenmesinde; eldeki davanın, Orman Yönetimince açılan ve 30/12/2014 tarihinde ilân edilen 3116 sayılı Kanununa göre sınırlaması yapılmış ormanlarda 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B madde uygulama çalışmaları ile henüz sınırlandırılması yapılmamış ormanların kadastrosu ve 2/B madde uygulaması sırasında 2/B parseli olarak işlem gören dava konusu taşınmazların 2/B uygulamasına itiraza ilişkin olduğu, mahkemece çekişmeli taşınmazların 31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından orman niteliğini yitirip yitirmedikleri ve dolayısıyla 2/B parseli niteliğinde olup olmadıklarının tespiti için 1982 tarihine en yakın tarihli memleket haritaları ve hava fotoğraflarının bilirkişiler marifetiyle incelenmesi ve taşınmazların niteliğinin kesin olarak belirlenmesi gerekirken bu yönde her hangi bir inceleme yapılmadığı, bu haliyle dosya kapsamının hüküm kurmaya yeterli olmadığı görülmüştür.
O halde; 6 aylık askı ilân süresi içinde açılan 2/B uygulamasına itiraz niteliğindeki eldeki davada mahkemece 31.12.1981 tarihine en yakın tarihli memleket haritasının yapımına esas olan hava fotoğrafı ve memleket haritası getirtilip halen Tarım ve Orman Bakanlığı ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman orman yüksek mühendisleri arasından seçilecek bir orman mühendisi, bir ziraat mühendisi ve bir harita mühendisinden veya olmadığı takdirde bir tapu fen memurundan oluşturulacak bilirkişi kurulu marifetiyle yapılacak keşif ve alınacak raporlar ile dava konusu taşınmazların orman bütünlüğünü bozmama, su ve toprak rejimine ve çevresindeki ekosistemlerinin tüm öğeleriyle kendisini yenileyebilme gücüne zarar vermeme, ormancılık çalışmalarının etkinlik, verimlilik ve kârlılık düzeylerini düşürmeme, taşınmazlar üzerinde insan elinin çekilmesi ve olduğu gibi bırakılması halinde yeniden orman haline dönüşüp dönüşemeyeceği hususları değerlendirilmeli; dava konusu taşınmazların doğal olaylar ve eylemler sonucu bilim ve fen bakımından orman niteliğini tam olarak yitirip yitirmediği incelenerek bu olgular tartışılmalı ve orman niteliği kaybolmuş ise, çekişmeli bölümler üzerindeki bitki örtüsü, ağaçların sayısı ve yaşları kesin olarak saptanmalı, çekişmeli taşınmazların nitelik yitirip yitirmediği bilimsel metodlarla kesin olarak saptanmalıdır.
Açıklanan hususlar gözetilmeksizin, eksik inceleme ve hatalı gerekçeler ile hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı Orman Yönetimi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/03/2019 günü oy birliği ile karar verildi.