MAHKEMESİ : KAYSERİ 4. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/03/2014
NUMARASI : 2013/1023-2014/226

Taraflar arasında görülen yardım nafakasının kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; davalının 4 seneden beri üniversite son sınıf talebesi olduğunu, davalının bir iş yerinde çalıştığını, kendisinin emekli olduğunu, Tıp Fakültesinde ve Makine Mühendisliğinde eğitim gören iki oğlunun daha olduğunu, bu nedenlerle ekonomik açıdan mağdur duruma düştüğünü belirterek, davalı tarafa ödediği nafakanın kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; müvekkilinin E.Ü.Astroloji ve Uzay Bilimleri bölümünde okuduğunu, eğitimin devam ettiğini, müvekkilinin öğrenci olduğuna ilişkin belgeyi dosyaya ibraz ettiklerini belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile; Kayseri 2.Aile Mahkemesi"nin 2007/420 Esas sayılı dosyası ile hükmedilen 250.-TL yardım nafakasının, davalının 8 yıla yakındır aynı üniversitede okuyor olması, yaşının 28 olması dikkate alındığında mevcut yardım nafkasının dava tarihinden itibaren kaldırılmasına, karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; yardım nafakasının kaldırılması istemine ilişkindir
Türk Medeni Kanununun 364/1. maddesine göre; herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan alt soyuna nafaka vermekle yükümlüdür. Aynı kanunun 365. maddesinin 2.fıkrasında davanın; davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibaret olduğu düzenlenmiştir.
Aynı Kanunu"nun 328/2.maddesine göre; çocuk ergin olduğu halde eğitime devam ediyorsa, ana ve babasının durum ve koşullarına göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler.
Hukuk Genel Kurulu"nun 07.06.1998 gün, 1998/656-688 sayılı ilamında yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Yardım nafakasına karar verilebilmesi için nafaka isteyenin yardım edilmemesi halinde zarurete düşeceğinin anlaşılması gerekmektedir. Zarurete düşme terimi çok sıkıntılı bir durumu ve ekonomik şartları ifade eder. Hükmedilecek yardım nafakasının miktarı yalnızca sözkonusu sıkıntılı durumu önlemeye matuftur. Yardım nafakası yoluyla nafaka isteyenin geçiminin ve her türlü gereksinmelerinin sağlanması gerekmez.
Eğitimine devam eden reşit birey kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise anne ve babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir. Ne var ki, bunu vermekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi asıldır.
Tüm bu açıklamalar ışığında somut olayda; mahkemece davacının, davalının ve davalı annesinin ekonomik sosyal durumu araştırılmadan, sadece taraflarca dosyaya sunulan bilgi ve belgeler doğrultusunda, davalının 8 yıla yakındır aynı üniversitede okuyor olması ve yaşının 28 olduğundan bahisle nafakanın kaldırılmasına karar verilmiş olması uygun görülmemiştir.
O halde mahkemece yapılacak iş; davacının, emekli olması nedeniyle aldığı maaş ve malvarlığının, davalı annesinin gelirinin ve davalının çalışıp çalışmadığının tereddüte mahal bırakmayacak şekilde tespit edildikten sonra hakkaniyet ilkesi de gözetilerek karar vermek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.