Bursa Ceza Kararları - Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3085 Esas 2014/7899 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3085
Karar No: 2014/7899
Karar Tarihi: 11.06.2014

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3085 Esas 2014/7899 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, öz kızına karşı velâyet hakkını kötüye kullanarak beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlemiştir. Ağır Ceza Mahkemesi sanığı mahkûm etmiş ve cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak mahkemenin sanığa verilen cezanın TCK'nın 49/1 ve 103/6. maddeleri gereğince 20 yıla kadar artırılması olasılığına karşı gerekli önlemi almadığına dikkat çekilmiştir. Mahkeme, sanığın eksik ceza aldığına hükmetmiştir. Karar görüşülerek oybirliğiyle onanmıştır.
TCK Madde 53/5: Ceza infazından sonra, yakınlar veya herhangi bir kişiye karşı suç işlemek üzere hükmedilen cezanın infazı yanında, hükümden yarısından bir katına kadar hükmedilen bir yasağı da kapsar.
TCK Madde 103/2-3-4: Beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olan çocuğu cinsel amaçlı olarak istismar eden kimseye, dört yıldan oniki yıla kadar hapis cezası verilir.
Madde 49/1: Ceza artırımlarında, ağırlaştırıcı sebep olarak veya daha ağır bir suç olarak suçun niteliği, işleniş biçimi

14. Ceza Dairesi 2014/3085 E. , 2014/7899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ :Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM :Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eylemini öz kızına karşı velâyet hakkını kötüye kullanarak işlediğinin anlaşılması karşısında, hakkında TCK.nın 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığa TCK.nın 103/2, 103/3 ve 103/4. maddeleri uyarınca verilen ceza 15 yıla ulaşsa veya geçse dahi, suçun sonucunda ruh sağlığının bozulmasından dolayı neticenin ağırlığına göre tayin edilen cezanın TCK.nın 49/1 ve 103/6. maddeleri gereğince yirmi yıla kadar artırılmasının olanaklı bulunduğu nazara alınarak, hakkaniyet gereği cezada uygun bir miktar daha artırım yapılması yerine, 103/6. maddenin uygulama dışı bırakılması suretiyle sanığa eksik ceza tayini, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.