Y A R G I T A Y İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Nazilli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2015
NUMARASI : 2013/238-2015/81

Davacı, kesilen yetim aylığının tekrar bağlanmasına, ödenmeyen aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R


Dava, davacının kendisine yeniden yetim aylığı ödenmesi gerektiğinin tespitine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın, yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu"nun 56"ncı maddesinin ikinci fıkrasıdır. Fıkrada “Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96"ncı madde hükümlerine göre geri alınır.” düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan madde 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 5510 sayılı Yasanın 56 maddesinin Anayasaya aykırı olduğu gerekçesiyle iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi"ne yapılan 2009/86 Esas numaralı başvurunun, 28.04.2011 tarihinde verilen karar ile reddedilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 16/09/2008 kesinleşme tarihli ilam ile eski eşinden boşandığı, davalıya boşanma sonrası yaptığıbaşvurusu sonucunda davalı Kurum tarafından ölen babasından dolayı ölüm aylığı bağlandığı, davalı Kurum tarafından başlatılan tahkikat sonucu düzenlenen 18/02/2013 tarihli kontrol memuru raporuna dayanak olarak oluşturan tarihli tutanak ile davacının, komşu işyeri sahibi ile komşu apartman sakininin beyanlarının alındığı, “davacı ve boşandığı eşinin birlikte yaşadıklarını” özet olarak beyan ettikleri, yargılama aşamasında yapılan kolluk araştırmalarında davacı ile boşandığı eşinin farklı adreslerde ikamet ettiklerinin tespit edildiğinin tutanağa bağlanmak suretiyle Mahkeme"ye bildirildiği, İlçe Nüfus Müdürlüğü"nce davacı ile eşinin 27/06/2008 tarihli beyanlarına göre aynı olan, “Karaçay Mah. 279.Sok. No: 7” adresinde ikamet ettiklerinin Mahkeme"ye bildirldiği, İlçe Seçim Müdürlüğü"nce ise 29/03/2009 tarihi ve sonrası seçimlerde davacı ve boşandığı eşinin farklı adreslerde kayıtlı olarak seçmen kayıtlarının bulunduğunun belirtildiği, duruşmalarda tutanakta adı geçen tanıklar ile davacı tanıkları ile kamu tanıklarının dinlendiği anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 59/2. maddesinde “Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurlarının görevleri sırasında tespit ettikleri Kurum alacağını doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemler, yemin hariç her türlü delile dayandırılabilir. Bunlar tarafından düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, kontrol memuru raporuna dayanak oluşturan tutanakta davalı ve eski eşinin, aynı adreste fiilen birlikte yaşadıklarının bildirilmesi karşısında Mahkeme"ce duruşmalarda dinlenen tutanak imza sahiplerinin “davacı ile boşandığı eşinin birlikte yaşadığına dair beyanının yanlış anlaşılarak kayda geçtiği” ve “davacı ve boşandığı eşinin daha sonra boşandıklarını öğrendiği” yönündeki beyanlarındaki rücunun haklı bir nedene dayanmadığı, inandırıcı bir niteliğinin bulunmadığı açıktır. Bu durumda davalı ve eski eşinin, boşanma sonrasında da birlikte yaşamaya devam ettikleri sabit olup, 5510 sayılı Yasa"nın 59/2. maddesi gereğince Kurum"un denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurları tarafından düzenlenen tutanak içeriğinin aksi ispat edilemediğinden, davanın reddi gerekirken Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 04/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.