MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen hâkim tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı tarafından 17.02.2016 tarihli dilekçe ile; "...dosyada görevli hâkimin taraflar arasında görülen boşanma ve tazminat davasında kendisi aleyhine 100.000.-TL maddi, 35.000.-TL manevi tazminata hükmettiği, akıl hastalığı sebebi ile TMK"nın 165/2. maddesi uyarınca boşanma davası açılması gerektiği, ilk derece mahkemesinin eksik inceleme yaparak davacı tarafın beyanları üzerinden farazi olarak hüküm kurduğu, davayı gören hâkimin boşanma ve tazminat davası sonucu verdiği kararın HMK"nın 36. maddesine aykırı olduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen hâkim tarafından, kurulan ara karar ile reddi hâkim talebinin reddine, ret isteminde bulunanın 5000,00.-TL idari para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
HMK"nın 41. maddesi gereğince hâkimin reddi talebi, süresinde yapılmamışsa, inandırıcı delil veya emare gösterilmemişse ve davayı uzatmak amacıyla yapıldığı açıkça anlaşılıyor ise, toplu mahkemelerde ret edilen hâkimin müzakereye katılmasıyla; tek hâkimli mahkemelerde ise reddedilen hâkimin kendisi tarafından geri çevrilir.
HMK"nın 42/2. maddesi uyarınca ret talebinin merci tarafından kabul edilmemesi hâlinde, reddi istenen hâkim davaya bakmaya devam eder.
Somut olayda; ret talebi HMK"nın 42. maddesi gereğince merci tarafından incelenmemiş, reddedilen hâkim tarafından kurulan ara kararla reddedilmiştir. Ret edilen hâkimin, davalı tarafça yapılan ret talebini, HMK"nın 42. maddesinde belirtilen şekilde reddedip, disiplin para cezasına hükmetme yetkisi bulunmamaktadır. Reddi istenen hâkim, bu talebi 41. maddede yazılı şartlar var ise geri çevirebilir ve bu geri çevirme kararı ancak esas hükümle birlikte temyiz edilir. Eğer HMK"nın 41. maddesinde yazılı şartlar yok ise hâkim görüşü ile birlikte dosyayı, yazı işleri müdürlüğüne gönderir, dosya kendisine tevzi edilen merci ise; HMK"nın 42. maddesi gereğince ret talebi hakkında incelemesini yaparak talebin kabulü veya talebin reddi şeklinde temyizi kabil bir karar verir. Mahkemece kanunda belirtilen usûl izlenmeksizin karar verilmesi usûl ve kanuna uygun olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; reddi hâkim talebi üzerine hükmedilen para cezasının “disiplin para cezası” olduğu kanunda belirtilmesine rağmen mahkemece idari para cezasına hükmedilmiş olması da doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı tarafın temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/06/2016 günü oy birliği ile karar verildi.